.......
جای شگفتی است که افراد معمولاً آغاز حرکت خودشان را ۷۵ تا ۱۰۰ میلی ثانیه پیش از زمان رخ دادن واقعی آن، تصور می کنند.(تصور سریع بودن کاذب!! )این تفاوت، نمی تواند به علت زمان مربوط به حرکت فرامین از مغز تا ماهیچه ها باشد (که در حدود ۱۶ تا ۲۵ میلی ثانیه است). معلوم نیست که این درک نادرست، چرا حس می شود.
شاید علت آن، ایجاد واکنش در عصب های بسیار نزدیک به عصب های حسی و شنوایی است، حتی پیش از آنکه این پیام نهایتا به اندام واکنش دهنده برسد.
واکنش آغاز شده است، نقشه شما عملی شده است و این عملی شدن، هدف بزرگ شماست! و نتیجه نهایی آن، یعنی حرکت پاها شاید انجام بشود یا نه. و انجام شدن آن وابسته به سلامت عصب های حرکتی دیگری است که بعد از مغز قرار دارد.
من و شما در پاها نيستيم. همين که مغز برنامه خود را عملی کند منجر به احساس رضایت شما می شود چه اندام و پا حرکت کند یا نه. من و تو در پاها نیستیم و حتی در مغز هم نیستیم ولی مغز، گام اول در احساس من و توی مادی است.
این نتیجه و سایر یافته ها، پرسش های مهمی را درباره برنامه ریزی و کنترل اقدامات ما ارائه می دهد. در مجموع آنکه هر چند ممکنست تعیین “سرعت فکر” هرگز ممکن نباشد، ولی آنالیز کردن زمان لازم برای برنامه ریزی و تکمیل اقدامات، بینش مهمی را به دست می دهد، که سیستم عصبی تا چه میزان در تکمیل این فرآیندها کارآیی دارد.
@salmanfatemi
http://earthsky.org/human-world/what-is-the-speed-of-thought
کل مقاله در
t.me/salmanfatemi
آدرس مطب : اصفهان ، خیابان آمادگاه ، روبروی داروخانه سپاهان ، مجتمع اطبا ، طبقه اول
تلفن : 32223328 - 031