اولین هیبرید بین انسان و میمون در چین!
ادغام بین دو گونه مختلف، به دلیل عدم امکان زاد و ولد بین آنها مشکل است ولی این ادغام دروازه مهمی را به روی تکامل و ارتقای بیشتر میگشاید. در مقالاتی در همین کانال، در مورد سیر تکامل مغز پیشینیان انسان، بیان شد ازدواج بین گونه ای مثلا بین نئاندرتال و مشابهان انسان جدید، نقش مهمی را در پیشبرد سیر تکامل مغز انسان به مرحله کنونی داشته است. ولی امروز این ادغام بعید است زیرا گونههای نزدیک به انسان از میان رفته اند.
از طرف دیگر توسعه علوم و پزشکی و کشف روش های پیشگیری بیماری ها باعث شده است انتخاب طبیعی مانند گذشته نتواند در تکامل و گزینش های طبیعی وارد شود، ولی راه دیگری هنوز ممکن است و آن، انتخابی فراتر از انتخاب طبیعی و گزینش خاص به هوشمندی انسان از طریق ایجاد جهش مصنوعی به وسیله مهندسی ژنتیک و یا ادغام مصنوعی ژنهای انسان و گونه دیگری در آزمایشگاه های دانشمندان زیست شناس تکاملی است.
تکامل و فرگشت سه پایه اساسی دارد:
1- تفاوت ها و تمایزها
2- زاد و ولد
3-انتخاب طبیعی
هر چه تفاوت ها و تمایزها بیشتر باشد، دست انتخاب طبیعی در گزینش فرد سازگارتر با طبیعت بیشتر خواهد بود. از این رو تمایزها و تفاوتها نقش بسیار مهمی را در تکامل، بازی میکند. و ازدواج بین گونه ای با ایجاد تنوع و گوناگونی بیشتر میتواند به این فرایند کمک کند، ولی باید چنین ازدواجی ممکن و مقبول دوطرف باشد در حالی که اصلا چنین ازدواجی در حال حاضر ممکن نیست و علاقه ای هم در میان انسان ها برای چنین ازدواجی نیست، ولی توسعه مهندسی ژنتیکی میتواند چنین ادغامی را میان دو گونه ممکن کند؛ به خصوص گونه های نزدیک به هم مانند انسان و نخستی ها.
جهش راهی برای ایجاد تمایز بیشتر است ولی طبیعت، طی تکامل، علاوه بر جهش های کور و غیر کور، راه بهتر و مفیدتری را در ایجاد تمایز بیشتر در فرزندان ایجاد کرده است و آن، ازدواج و زاد و ولد جنسی است طی این فرایند تغییرات بسیاری در ژنوم فرزند ایجاد میشود؛ به طوری که ژنهای فرزند نه مانند ژنوم مادر است نه مانند ژنوم پدر. و ژنوم فرزندان هیچ کدام مانند دیگری نیست.
(تکامل، از توسعه ی ابزار هوشمندی برتر دست نمی کشد تا هنگامی که ابزار برتر هوشمندی و دستاوردهای آن، به سطحی برسند که خود، روند تکامل خویش را متوقف سازند، همان گونه که برای انسان امروزی پیش آمده است؛ زیرا ما روند تکامل را تقریبا حداقل در رابطه با خودمان متوقف ساخته ایم.
یکی از مهمترین دلایل توقف تکامل گونه ی ما توسط خودمان، همان ابزار هوشمندی برتری است که در اختیار داریم؛ زیرا این ابزار، توانمندی هایی در اختیار ما قرار داده که به بیشتر افراد گونه ی ما، اجازه ی بقا و زاد و ولد می دهد. بنابراین قانون انتخاب طبیعی دیگر تسلطی بر ما ندارد که بخواهد روند تکامل ما و پیشرفت ابزار هوشمندی برتری که در اختیار داریم را استمرار بخشد.
تنها یک راه برای پیشرفت ابزار هوشمندی ای- که در اختیار داریم- باقی می ماند و آن، روند جهش ژنتیکی مصنوعی است یا به عبارت دیگر اینکه ما خودمان ترکیب ژنتیکی مان را برای تولید مردمانی مثلا با مغزهای باهوش تر دستکاری کنیم.
کتاب توهم بی خدایی_ نوشته احمدالحسن_ فصل چهارم)
در حال حاضر تلاش اصلی برای تولید جنین هیبریدی، استفادهای از اندام های آن، برای پیوند است ولی در آینده، چنین پژوهش هایی میتواند کمک کند تکامل متوقف شده مغز انسان- که در سایه پژوهش ها و پیشرفت علوم به دست آمده است- دوباره به جریان بیفتد.
یک تیم بین المللی از پژوهشگران، جنین هایی را ساخته اند که دارای سلولهای انسانی و میمونی با هم است. پروژه مورد بحث، در چین انجام شد و در آمریکا که طرح آن ریخته شده بود به دلایل قانونی انجام نشد.
نهایتا قصد آنها تولید اندام برای پیوند به انسان است.جوان کارلوس ایسپیزپا بلمونتهاز موسسه سالک با دانشمندان دیگری از موسسه خود این کار را رهبری میکرد. آن ها میخواستند شیمبرایعنی گونه ای- که دارای سلولهای دو یا سه گونه مختلف است- تولید کنند تا بتوانند اندام انسانی تولید کنند. آزمون مشابهی روی خوک و گوسفند، با چالش هایی مواجه شد. زیرا حیوانات از نظر ژنتیکی از انسان دور هستند. پس نخستی ها برای این کار بسیار بهتر هستند.
پابلو رس از دانشگاه کالیفرنیا- که روی شیمبر خوک و انسان کار میکرد- میگوید: سلولهای انسان به بافت چنین جنینی میچسبند و بسیار کم وارد ساختمان بدن جنین میشوند و یک سلول انسان در کنار یکصد سلول خوک قرار میگیرد.
رس در گفتگو با گروه تکنولوژی MIT ادامه میدهد که او هیچگاه روی میمون ها برای تولید اندام انسانی فکر نکرده بود. اندام های آنها بسیار کوچک است و زمانی طولانی برای تکامل آنها لازم است.
موسسه بین المللی سلامت، استفاده از اندام های جنین های ادغام شده انسان و میمون را ممنوع کرده است. در چین در جایی
که ایسپیزپا بلمونته کار میکند، چنین محدودیتی نیست. محل اصلی بحث آن است که رشد سلول انسانی به سوی اندام هدف دشوار است.
یک هیبرید انسان و حیوان باید بتواند چیزی شبیه سیستم عصبی انسان تولید کند که بتواند باعث آگاهی شود و رفتارهای انسانی ایجاد کند ولی مسائل قانونی بسیار است. تا امروز جنین ادغام شده انسان و میمون فقط چند هفته توانسته است دوام بیاورد و این، قبل از تشکیل اندامهاست. استرلا نونزنورولوژیست در دانشگاه کاتولیک مورسیا میگوید: در هیچ مورد این جنین ها به سن تولد نرسیدند..
بووین لاول لادجزیست شناس تکاملی از موسسهفرانسیس کریک لندن میگوید: من تصور نمیکنم این کار مشکل قانونی داشته باشد زیرا به مرحله تولید سیستم عصبی مرکزی بزرگ نمی رسد و فقط با یک توده سلولی مواجه هستیم.
او ادامه میدهد: اگر اجازه دهیم این حیوانات بزرگتر شوند و سیستم عصبی مرکزی برجسته ای پیدا کنند، مشکل قانونی وجود دارد.
در جولای، پژوهشگران ژاپنی از جملههیرومیتسو ناکوچیو دانشگاه استانفورد اجازه تولید هیبرید انسان و میمون را پیدا کردند تا اندامی برای دیگران تولید کنند. قبلا تولید جنین انسان وحیوان با عمر بیش از چهارده روز ممنوع بود و فقط امکان کاشت آن در رحم جایگزین بود ولی با اینکه اکنون در ژاپن، این عمل قانونی شده است به نظر نمی رسد به این زودی ادغام بین آنان و میمون، قابلیت حیات و تولد پیدا کند.
جون وو- که در دانشگاه مرکز پزشکی جنوب غربی تگزاس روی شیمبر انسان وحیوان، کار میکند- میگوید: شیمبر انسان و خوک یا گوسفند مناسب نیست زیرا خیلی زود سلول های انسانی حذف میشود. جدا شدن انسان و میمون هم حدود 30 تا 40 میلیون سال قبل اتفاق افتاده است و این هم معلوم نیست، به نتیجه برسد. علاوه بر از تولید اندام، این پژوهش میتواند به سوالاتی در مورد فاصله های تکاملی بین موجودات پاسخ دهد. همچنین می تواند نمونه های حیوانی بهتری نسبت به قبل در مورد بیماری های انسانی تهیه کند.
نونزمیگوید: نتیجه نهایی، تولید اندام برای پیوند است ولی این فرایند برای دانشمندان جذابیت های دیگری هم دارد...
https://www.the-scientist.com/news-opinion/first-humanmonkey-chimeras-developed-in-china--66231
@salmanfatemi
آدرس مطب : اصفهان ، خیابان آمادگاه ، روبروی داروخانه سپاهان ، مجتمع اطبا ، طبقه اول
تلفن : 32223328 - 031