مغز فکر می کند مرگ فقط برای دیگران است!
مغز ما مرگ را به عنوان پدیده ای که فقط برای دیگران اتفاق می افتد طبقه بندی می کند.
هشدار! این روایتی است در مورد مرگ.
بهتر است اکنون با کلیکِ موس از آن دور شوید!
محققان می گویند، مغز ما بهترین تلاش خود را می کند تا ما را از توجه بیش از معمول به مرگِ اجتناب ناپذیرمان، دور نگه دارد. مطالعه ای دریافته است مغز ما به وسیله ی طبقه بندی مرگ، به عنوان واقعه ای ناگوار- که تنها برای سایرین پیش می آید- ما را از این ترس زیستی، محافظت می کند.
(مغز، ابزار بقای برتر مادی است و همه تلاش آن، ماندن فرد در عالم مادی است بر این اساس بر بسیاری از حقایق- که میتواند بر این بقا تاثیر منفی بگذارد- پرده میکشد. گاهی حجاب های عالم مادی و حجابهای ناشی از ابزار بقای آن یعنی مغز، باعث دلخوشی کاذب ما میشود. این دلخوشی هر چند کاذب است ولی گاهی قابل تحمل تر از حقایقی است که قدرت رویارویی با آن را نداریم!)
یایر دور زیدرمن، از دانشگاه برایلان می گوید:
مغز نمی پذیرد که مرگ به طریقی به ما مربوط شود. ما این ساز و کار غریزی را داریم، یعنی وقتی مغز اطلاعاتی به دست می آورد که “خویشتن” را به مرگ پیوند می دهد، چیزی [از درون] به ما می گوید این اطلاعات معتبر نیستند، پس ما نباید آن را باور کنیم.
برای آن که در حال زندگی کنیم، محفوظ ماندن از اندیشه ی مرگِ آینده، می تواند ضروری باشد. این حفاظت ممکن است در زمان کودکی در آن زمانی- که ذهن ما رشد می کند و ما در می یابیم حقیقتی به نام مرگ سراغ همه ی ما می آید- راه اندازی شود.
دور زیدرمن می گوید:
وقتی شما این قابلیت را دارید که به آینده ی خودتان نگاهی بیندازید، متوجه می شوید در نقطه ای خواهید مرد و کاری نیست تا شما بتوانید در مورد آن انجام دهید. این [بینش] با کلیت زیست شناختی مان- که به ما کمک می کند زنده بمانیم- در تقابل است.
مغز از پیوند “خویشتن” با “مرگ” اجتناب می ورزد.
دور زیدرمن و همکارانش برای پی بردن به این- که مغز چگونه افکار مربوط به مرگ را مدیریت می کند- آزمونی را طراحی کردند که با تولید سیگنال های شگفتی و تعجب در مغز، سر و کار داشت. آن ها از داوطلبان خواستند در حالی که فعالیت مغزی شان زیر نظر بود به چهره هایی- که به صورت ناگهانی بر روی صفحه نمایش ظاهر می شود- نگاه کنند. چندین مرتبه چهره ی خود شخص یا چهره ی یک فرد غریبه روی صفحه ظاهر می شد و در پی آن ها چهره های متفاوتی نیز می آمد. با مشاهده ی چهره ی نهایی، مغز بر اثر تعجب چشمک می زد. زیرا تصویر با آنچه در ذهن آزمودنی پیش بینی شده بود ناهمساز بود.
بالای چهره های ظاهر شده بر صفحه ی نمایش، کلمات متفاوتی نمایان می شد. نیمی از موارد کلمات مرتبط با مرگ بودند مثل “مجلس ترحیم” و “به خاک سپاری”. دانشمندان دریافتند اگر چهره ی خود شخص، در مجاورت کلماتمرتبط با مرگ ظاهر می شد، مغز آنها سیستم پیش بینی اش را خاموش می کرد و از پیوند دادن “خویشتن” با مرگ سر باز می زد و هیچ سیگنال تعجبی ضبط نمی شد!
آوی گلدشتاین، نویسنده ی ارشد مقاله می گوید:
ما خودمان را از تهدیدات وجودی به دو شکل محافظت میکنیم: با خاموش کردن سیستم پیش بینی مرگ در مورد “خود” به صورت سپری در برابر این فکر
و دوم طبقه بندی اطلاعات به گونه ای که مرگ در مورد دیگران و نه در مورد ما است.
دور زیدرمن می افزاید:
ما نمی توانیم از منظر عقلی انکار کنیم که [بالاخره] خواهیم مرد، امابیشتر، آن را چیزی می انگاریم که برای دیگران اتفاق می افتد.
این مطالعه اخیرا در مجله ی نورو ایمِیج منتشر شده است. دور زیدرمن متذکر می شود:
در گذشته ای نه چندان دور، حالت دفاعی مغزمان علیه افکار مرگ توسط واقعیت ملموسِ مرگ در اطرافمان تنظیم شده بود. اما به باور او امروزه با بیمارانی که در بیمارستان ها بستری شده و سالخوردگانی که در خانه ها تحت مراقبت اند، جامعه بیش از پیش فوبیای مرگ دارد. در نتیجه افراد، بسیار کمتر در مورد پایان زندگی آگاه می شوند و احتمالا بیشتر، از آن می ترسند.
آرنولد ویزمن، روانشناس دانشگاه کنت می گوید:
افراد، دفاع روانی متعددی را انجام می دهند تا برای مدتی افکار مرگ را دفع کنند. مخصوصا جوانها بیشتر ممکن است این پدیده را به عنوان مشکلی برای دیگران در نظر بگیرد.
وی از طریق کارش پی برده است که در جوامع مدرن، مردم چیزی را در آغوش می کشند که او“تردمیل گریز”می نامد: در این جوامع،تردمیل گریز، یعنی کار شدید، دورهمی های عمومی، چک کردن گوشی های موبایل و خریدن اجناس، بیشتر به این معنی است که افراد به واقع خود را مشغول تر از آن میکنند که در مورد مرگ نگران باشند؛ هرچند اینها راه حلی برای خود مسئله نیستند. بنابراین ما نیاز داریم که به فرار ادامه دهیم!
برخی توضیحات توسط دکتر سید سلمان فاطمی
http://t.ly/EJgvJ
@salmanfatemi
آدرس مطب : اصفهان ، خیابان آمادگاه ، روبروی داروخانه سپاهان ، مجتمع اطبا ، طبقه اول
تلفن : 32223328 - 031
