دکتر سید سلمان فاطمی

قدم زدن دید را تغییر می دهد

وقتی افراد پیاده روی میکنند، اطلاعات بینایی را متفاوت از زمان استراحت، پردازش می کنند: در زمان حرکت، افزایش پردازش در نواحی بینایی پیرامونی اتفاق می افتد.

چگونه محیط خود را درک می کنیم؟
تأثیر محرکهای حسی در سیستم عصبی محیطی و مغز چیست؟
علم به دلایل بسیاری علاقه مند به این سوال است. در دراز مدت، بینش به دست آمده از این تحقیق می تواند به درک بهتر بیماری هایی مانند ADHD و بیماری پارکینسون کمک کند.

ادراک و فعالیتهای عصبی مرتبط با آن، معمولاً هنگام نشستن یا دراز کشیدن اندازه گیری می شوند، به عنوان مثال هنگام انجام تصویربرداری با رزونانس مغناطیسی یا MRI.

به عنوان یک قاعده، سر ثابت است و افراد تشویق می شوند که پلک نزنند. بنابراین اندازه گیری ها در شرایط به خوبی کنترل شده اما غیر طبیعی انجام می شوند.

ولی بسیاری از دریافت ها و ادراکات در شرایط در حال حرکت رخ میدهد مثلا طی روز وقتی در حال حرکت هستیم، می توانیم ببینیم و بشنویم و یا دست در دست دیگری، عاشقانه راه برویم و حس کنیم!

در این شرایط در حال حرکت، میزان ادراک ما و پردازش های مغزی ما چه تغییری میکند؟

این موضوع جالبی است به خصوص وقتی بدانیم حرکت، امری نسبی است و بر اساس نسبیت عام و خاص، سرعت حرکت می تواند متفاوت باشد و حتی در سرعت های بالا، زمان میتواند کندتر بگذرد و کند شدن زمان، میتواند عملکرد سلول های عصبی در مغز و سن این سلولها و نحوه ارتباط بین سلول های عصبی را تغییر دهد. حتی در سرعت های خیلی بالا فرایند پیر شدن و افزایش سن کاهش می یابد!

و حرکت، فقط سرعت گام برداشتن نیست بلکه این حرکت، میتواند هر نوع تحول و دگرگون شدن و متمایزشدن را هم در بر بگیرد.

به همین ترتیب سرعت هم می تواند فقط سرعت گام برداشتن نباشد بلکه سرعت هر نوع تحول و دگرگونی را در بر بگیرد.

و این، بسیار پیچیده تر میشود وقتی بدانیم انسان دارای بعدی فرامادی است که در آن، زمان و مکان و سرعت با مفهوم عالم مادی ما وجود ندارد و در آن، فاصله ها بسیار کمتر و تفاوت ها بسیار ناچیز است و سرعت های انتقالی می تواند بسیار بیشتر از سرعت در عالم مادی ما باشد!

مقایسه سرعت و حرکت در این محیط غیر مادی با سرعت و حرکت در محیط مادی، بسیار قابل توجه است و وقتی حرکت و جنبش در محیط مادی ما بر ادراک و قدرت پردازش مغزی تاثیر میگذارد، قابل انتظار است حرکت و جنبش در بعد فرامادی و جهان موازی با جهان ما- که در حقیقت تجلی ای بالاتر از واقعیت های جهان مادی است- تاثیر بسیاری بر قدرت پردازش مغزی ما بگذارد. و میدانیم جهان مادی ما، چیزی جز جلوه و نمایشی سطح پایین تر، از آن بعد فرامادی یا جهان موازی نیست و جهان مادی ما در طول آن جهان و نه در عرض آن، قرار دارد و با همه وجود خود وابسته به آن علت(جهان)غیر مادی است!

تغییر ترجیح بینایی

اگر چه، هنگام پردازش محرک های بینایی، اینکه فرد در حالت نشسته یا در حال حرکت باشد تفاوت هایی ایجاد می کند: هنگام راه رفتن، قسمت محیطی میدان بینایی نسبت به قسمت مرکزی، افزایش پردازش را نشان می دهد. این مساله می تواند هم از طریق اندازه گیری رفتاری ادراک افراد مورد آزمون قرار گیرد و همچنین از طریق پاسخ مغزی آنها می تواند اثبات شود.

این تغییر در ترجیح بینایی، منطقی است. به گزارش نوروسافاری از دانشگاه JMU، دکتر باربارا هوندل دانشمند علوم اعصاب از دانشگاه جولیوس ماکسیمیلیان- (JMU) وورزبورگ در باواریا، آلمان، و همکارش دکتر لیو کائو- که یافته های خود را در مجله زیست شناسی PLOS منتشر کرده اند- در این باره می گوید:

بر اساس اطلاعات دریافتی از ورودی بینایی محیطی است که اطلاعات در مورد جهت و سرعت حرکت ما ارائه می شود و بنابراین نقش مهمی برای تعیین مسیر، بازی می کند.

دکتر هوندل می گوید:

در مورد حیوانات، مشخص شده است که افزایش حرکات بدن، منجر به افزایش میزان شلیک نورون ها در مناطق بینایی مغز می شود.

تاکنون فقط چند آزمایش رفتاری برای انسان در دسترس بوده که تأثیر حرکت در نواحی حسی مغز را بررسی می کند. با این وجود، شواهدی وجود دارد که نشان می دهد فرآیندهای شناختی، با وضعیت رفتاری مرتبط هستند.

این محقق JMU می گوید:

به عنوان مثال، برخی مطالعات نشان می دهد که افراد هنگام حرکت کردن، بهتر یاد می گیرند. با این حال، مکانیسم های عصبی مربوطه، هنوز به طور دقیق مورد آزمایش قرار نگرفته اند.

دقیقاً چنین شکاف هایی در دانش وجود دارد که باربارا هوندل می خواهد با کار خود آنها را پر کند. برای کشف ارتباط بین حرکت و ادراک، تجهیزات پیشرفته فنی لازم است. در حالی که افراد مورد آزمایش پیاده روی میکنند، آنها از کلاه الکترود و یک تقویت کننده کوچک استفاده می کنند که امواج مغزی آنها را ثبت می کند. داده های EEG بصورت بی سیم به لپ تاپی ارسال می شوند که فرد مورد آزمون آن را در کوله پشتی خود حمل می

کند. سنسورهای حرکتی، عینک های ویدئویی و یک دستگاه همراه برای ثبت حرکات چشم تجهیزات مورد نیاز را کامل می کنند.

دکتر هوندل می گوید:

اگر میخواستیم استراتژی های ادراکی انسان را در طی رفتارهای طبیعی او درک کنیم، باید این قدم را برمی داشتیم.

تحقیقات در مورد ادراک در حین حرکت هنوز در مراحل ابتدایی است. اکنون بستگی به علم دارد که سؤالات هوشمندانه تری بپرسد و پیدا کند با تجهیزات فنی فعلی، به کدام یک از آنها می توان پاسخ داد.

سوالات تحقیقی هیجان انگیز بسیار

در مرحله بعد، دانشمند JMU می خواهد در مورد تأثیر ادراک تغییر یافته، هنگام حرکت بیشتر تحقیق کند. آیا این فقط برای ورودیهای بینایی اتفاق می افتد یا حس های دیگر را هم شامل می شود؟ آیا علاوه بر تعیین مسیر، ممکن است در سایر فرآیندهای شناختی مانند حافظه و خلاقیت نیز نقش داشته باشد؟

همه اینها ممکن است: آزمایشات با موش ها نشان داده است که این حیوانات هنگام حرکت، بهتر یاد می گیرند. و این ایده که پیاده روی باعث افزایش خلاقیت می شود از دوران باستان وجود داشته است.

باربارا هوندل می گوید:

به عنوان مثال در مکتب مشاء (Peripatetics) یا همانارسطوگراییکه یک مکتب فلسفی وابسته به ارسطو است، معمولاً هنگام راه رفتن بحث می کنند، که نام این مکتب نیز از پیاده روی نشات گرفته است.

همچنین بین خلاقیت و حرکات چشم، ارتباط وجود دارد:

مشهور است افرادی که بیشتر پلک می زنند می توانند مساله را بطور خلاقانه تری حل کنند. و ما دریافتیم که افراد هنگام پیاده روی کردن، در مقایسه با زمان استراحت، بیشتر پلک می زنند.

بدیهی است که بین حرکات بدن، چشم ها و کارآیی ذهنی ارتباطات زیادی وجود دارد. تحقیقات آنها می تواند جنبه های جالب بسیار بیشتری را آشکار سازد.

شاید به همین دلیل باشد که ورزش و حرکت مداوم، از موارد حفظ سلامت ذهنی و مغزی است و میتواند از ابتلا به آلزایمر جلوگیری کند!

ترجمه: الهام مه آبادی پور وبسایت نوروسافاری
با برخی مطالب اضافه از دکتر سید سلمان فاطمی
http://t.ly/G8vd0
@salmanfatemi