اختلال در خواب، فرد را مستعد آلزایمر و دیگر اختلالات شناختی میکند.
حافظه و اختلالات آن، موضوعی بسیار پیچده و تو در تو است. اغلب افراد در سن بالای 60 سال کاهش حافظه ی کوتاه مدت را تجربه می کنند ولی کاهش حافظه در فرد جوان بیست ساله ای هم- که دچار مشکلات عاطفی و یا افسردگی و اضطراب است و دائما ذهن او مشغول است - محتمل می باشد. افرادی- که فکر خود را بر موضوع های مهم نمی توانند متمرکز کنند و فکر آنها دائما پریشان است و به هر موضوع ساده و پیش پا افتاده ای فکر می کنند- ممکن است مسائل مهم زندگی را فراموش کنند.
قدرت تمرکز بر مهمترین مسائل زندگی و رها کردن موارد پیش پا افتاده، هنر خاصی است که از هدر رفتن انرژی ذهنی جلوگیری می کند. برعکس، شکست در تعیین اولویت های مهم در زندگی و تمرکز بر هر حادثه و جریان و اتفاق پیش پا افتاده- که هر روز در اطراف ما رخ میدهد- میتواند انرژی ذهنی زیادی را از فرد بگیرد و او را دچار اختلال حافظه در مورد مسائل مهم زندگی کند.
حافظه ی خوب، حافظه ای نیست که همه چیز را به یاد بیاورد بلکه حافظه ای است که بتواند بهتر، اولویت های زندگی را جلو عقب کند. بر این اساس، اختلال حافظه ی زیان بار، در حقیقت ناتوانی در دسته بندی درست اطلاعات و اولویت بندی آنها و ناتوانی در جلو عقب کردن اطلاعات به شکلی است که برای پیشبرد جریان زندگی مهم است. بخش بزرگی از این دسته بندی، در خواب اتفاق می افتد. خواب، نقش مهمی در دسته بندی اطلاعات یاد گرفته طی روز و اولویت دادن به آنها دارد.
اختلال خواب سبب میشود پروتئین ایجاد کننده ی آلزایمر در مقادیر بیشتر در بدن ساخته شود. پژوهشی نشان می دهد، خواب نقش مهمی در پاک سازی مغز دارد. از دست دادن خواب فقط در یک شب، سبب افزایش پروتئین های آمیلوئید بتا در مغز می شود. این پروتئین مهمترین نشانه ی بیماری آلزایمر است. اگر این پروتئین ها خیلی زیاد شود تبدیل به پلاک می شود که درنهایت باعث التهاب در مغز و ساخت پروتئین های تاو میگردد. این پروتئین ها باعث تخریب مغز و آلزایمر می گردد.
در مطالعات اخیر، دانشمندان الگوی خواب را در افراد بالغ بررسی کردند و نمونه های مایع اطراف نخاع را درافراد شرکت کننده یعنی افرادی- که خوب نخوابیده بودند یا مشکلاتی در شب حین خواب داشتند- به دست آوردند. این افراد، پروتئین های آمیلوئید بیشتری در مایع اطراف نخاع خود داشتند. طی روز، فعالیت روزانه ی مغز سبب آزاد شدن پروتئین های آمیلوئید از سلول های مغزی می شود که یک ماده ی واسطه مانند زباله در مغز است. یک مغز سالم این مواد اضافی و زباله مانند را(نروتوکسین ها) و دیگر آشغال ها را طی خواب دور میریزد؛ ولی اگر سلول های مغزی استراحت خوبی نداشته باشند، مغزما شروع به تولید مقادیر زیادی پروتئین آملوئید بتا میکند و جلوگیری میکند که مغز، این سموم را دور بریزد.
از طرف دیگر خود همین پلاک های پروتئینی باعث به هم خوردن الگوی خواب میشود. این حالت یک سیکل معیوب را ایجاد میکند که منجر به بیماری آلزایمر می شود. آنالیز ترکیبی 27 پژوهش، ارتباط خاصی را بین اختلالات خواب و اختلالات شناختی از جمله آلزایمر نشان میدهد. در حقیقت افرادی که خواب بدی دارند، 68% بیشتر از افراد عادی احتمال دارد دچار این اختلالات شوند.
فیلم از سایت موسسه ی ملی پیری در کالیفرنیا، برخی توضیحات از دکتر سید سلمان فاطمی- نورولوژیست
https://www.youtube.com/watch?v=DCSd97qEapE
آدرس مطب : اصفهان ، خیابان آمادگاه ، روبروی داروخانه سپاهان ، مجتمع اطبا ، طبقه اول
تلفن : 32223328 - 031