دکتر سید سلمان فاطمی

ریاضیات به نظر میرسد چیزی شبیه یک حس جدید را به یک نفر بدهد.(چارلز داروین)
تصویر: مارگارت هامیلتون مدیر مهندسی نرم افزار ناسا برای برنامه ی اپولو- که در برابر رمزی ایستاده که بر دست نوشته است. او با این رمز، انسانیت را در سال 1969 به ماه برد (این تصویر در سال 1969 به وسیله ی عکاسی برای آزمایشگاه آنجا گرفته شده است.)
“Mathematics seems to endow one with something like a new sense.” Darwin, Charles
Photo: Margaret Hamilton, NASA's lead software engineer for the Apollo Program, stands next to the code she wrote by hand that took humanity to the Moon in 1969 (taken at MIT in 1969 by a staff photographer for the Instrumentation Laboratory).

[Forwarded from دکتر سید سلمان فاطمی . نورولوژیست Chat]
ریاضیات به نظر میرسد چیزی شبیه یک حس جدید را به یک نفر بدهد.(چارلز داروین)
تصویر: مارگارت هامیلتون مدیر مهندسی نرم افزار ناسا برای برنامه ی اپولو- که در برابر رمزی ایستاده که بر دست نوشته است. او با این رمز، انسانیت را در سال 1969 به ماه برد (این تصویر در سال 1969 به وسیله ی عکاسی برای آزمایشگاه آنجا گرفته شده است.)
“Mathematics seems to endow one with something like a new sense.” Darwin, Charles
Photo: Margaret Hamilton, NASA's lead software engineer for the Apollo Program, stands next to the code she wrote by hand that took humanity to the Moon in 1969 (taken at MIT in 1969 by a staff photographer for the Instrumentation Laboratory).
حس و ادراک- قسمت سی ام
از تکینگی تا مغز از مغز تا سیاه چاله ی فضایی- قسمت چهل و هفتم
از نیوتون تا اینشتاین و از جاذبه تا نسبیت عام و از چشم غیر مسلح تا چشم مصنوعی روی ماه(فضاپیمای آپولو) و از فضاپیمای آپولو روی ماه تا چشم مصنوعی شاهد نخستین سیاه چاله ی قابل مشاهده(تلسکوپ افق رویداد) و از تلسکوپ افق رویداد تا چشم مصنوعی و پیشرفته یا میدان دید وسیع در فاصله ی یک و نیم میلون کیلومتری زمین(تلسکوپ جیمز وب)، حس و ادارک انسان در سایه ی محاسبات ریاضی و فیزیک، بسیار توسعه پیدا کرده است.
حس و ادراک ما محدود به محصولات تکامل طبیعی نیست. امروز انسان قدرت شناخت مصنوعی را دارد که با واسطه ی ابزار هوشمندی طبیعی او، او را به سوی دیدی بسیار وسیعتر از پیشینیانش می برد. هرچند بخش بزرگی از این مشاهدات، پاسخی بر اینکه آنجا چیست؟و کجاست؟ ارائه نمیدهد ولی چرا انسان به عنوان موجودی با درکی اندک، به جای اعتماد صرف بر چشم خود و به جای سوال چه و کجا نپرسد چگونه ؟ و به جای مشاهده ی مادی، در پس علت هایی نباشد که تاثیر آن ها و نه خودش در کیهان مشخص است؟!

و گاهی نه فقط نباید به دنبال دیدن واضح با نور خورشید بود بلکه باید مانند تلسکوپ جیمز وب در تاریکی و سرمای محض شبهای دور کیهان قرار گرفت تا بتوان نگاهی فراتر از ابعاد زمان و مکان بر ابتدای کیهان افکند.(توضیح: پس از پرتاب دو کار مهم وجود دارد که تلسکوپ جیمز وب، باید انجام دهد:
اول باز کردن قطعات آینه های خود است. تلسکوپ JWST، 18 قطعه ی آینه ای شش وجهی دارد که آینه ی اصلی آن را درست میکند.
مرحله دوم به کار بردن صفحه ی قلب تلسکوپ است که مانند زمین تنیس میباشد. جیمز وب، اساسا یک دستگاه مشاهده گر اموج مادون قرمز است و این کار برای تلسکوپ هابل ممکن نبود. چون نور مادون قرمز، طول موج بلندتری در مقایسه با نور مرئی و فرابنفش دارد جیمز وب میتواند به مناطقی از کیهان- که بیرون از دسترس تلسکوپ هابل بود- دست پیدا کند.( این امر بدین دلیل است که وقتی نور ساطع شده از اجرام درخشان اولیه، در جهانی در حال انبساط سفر می‌کند، زمانی به ما می‌رسد که طول موج های آن کشیده شده یا به اصطلاح دچار red-shift شده است. این امر بدین معنا است که جهان اولیه تنها در قسمت مادون قرمز طیف، قابل رصد است.)

تلسکوپ برای آنکه نور مادون قرمز را مشاهده کند، باید در محیطی بسیار سرد قرار داده شود. جیمز وب در دمای منفی 228.1 درجه سانتیگراد یا منفی 380 درجه ی فارنهایت یا 45 درجه کلوین کار میکند. این کار با صفحه ی حرارتی بزرگی انجام می شود که شامل پنج لایه است.

ممکن است تا زمانی که تلسکوپ، اولین تصویر را مخابره کند سه ماه طول بکشد. این تلسکوپ فضایی همچنین با تلسکوپ نمادین افق رویداد EHT همکاری میکند. EHT نخستین تصویر را از سیاهچاله ی فضایی در سال 2018 برداشت. JWSTو EHT کوشش خواهند کرد از سیاهچاله ی قلب کهکشان ما تصویربرداری کنند. علاوه بر آن جیمز وب، اشیایی را- که دورتر از مدار نپتون هستند- بررسی میکند. )
برخی توضیحات دکتر سلمان فاطمی نورولوژیست
https://www.facebook.com/photo/?fbid=485320839613804&set=a.291883805624176
🖕