زندگی زمینی امروز بیش از همیشه ایجاد توازن ها و میانه روی را حس میکند.
سلول و بعدها انسان به عنوان موجود هوشمند و محصول میلیاردها سال تکامل انجام شده بر سلول ابتدایی، نشانه ی ارزشمندی از توازن در فرایند خلقت است
همه ی ما، موجودات بی نهایتی هستیم که در یک ساختار هولوفراکتال بی نهایت-که جهان می نامیم- جای گرفته ایم.
بر اساس تئوری یکپارچه شده ی میدان ازنسیم هرمیان، یک بعد، یک جهت گیری در فضا نیست بلک بیشتر یک مقیاس برای ساختار کیهان است.(بُعد؛چه زمانی یا مکانی یا ...، واقعیت حقیقی نیست بلکه فقط وسیله ای برای اندازه گیری است که با توجه به ساختار ذهنی و فکری و ظرف ادراکی و حسی ایجاد می شود. و اگر ظر ف ذهنی، گنجایش بیشتری داشت، ابعاد بیشتری را مشاهده می کردیم و حتی فراتر از همه ی ابعاد، به علت ها و محرک های این ابعاد می نگریستیم)
وقتی تو از کوچکترین مقیاس نگاه کنی- که می توانیم آن را مقیاس پلانک با طول ده به توان منفی 34 متر بنامیم- تا بزرگترین مقیاس(کیهان قابل مشاهده)- که در حال حاضر در حدود 93 میلیارد سال نوری یا در حدود ده به توان 25 متر تصور میشود- سلول و زندگی زیستی با اندازه ی تقریبی ده به توان منفی پنج، نزدیک به وسط این دو مقیاس قرار می گیرد.. سلول ها حقیقتا کمی کوچکتر از میانه ی راه هستند و این، نقطه ی میانی در مقیاس را تقریبا به اندازه ی انسان می کند.
بنابراین وقتی معلمان گفته اند تو واقعا واقعا در مقایسه با اندازه ی کیهان، کوچکی این خیلی درست نیست. ما واقعا همه مان اندازه ای میانی در کل کیهان داریم.
ولی حقیقتا همه ی ما، موجودات بی نهایتی هستیم که در یک ساختار هولوفراکتال بی نهایت-که جهان می نامیم- جای گرفته ایم.
(فراکتال (به انگلیسی: Fractal) ساختاری هندسی است که با بزرگ کردن هر بخش از این ساختار به نسبت معین، همان ساختار نخستین به دست آید. به گفتاری دیگر فراکتال ساختاری است که هر بخش از آن با کلاش همانند است. فراکتال از دور و نزدیک یکسان دیده میشود. به این ویژگی خودهمانندی گویند)
هر جزء، تصویری کوچک از کل کیهان است و این خاصیت فراکتال، سبب می شود ریزترین اجزا، الگو و نشانه ای از کل کیهان بلکه نشانه ای از سلسله ی علت ها و جهان های دیگری باشد که این زنجیره در آن قرار دارد
.
اندازه ی سلول موجودات زنده در میانه ی این مسیر، نشانه ی توازن موجود در کیهان از ابتدا تا امروز برای رسیدن به حیات یا اولین سلولی است که ما آن را زنده می خوانیم.(تمایزها فقط اندازه ی مقیاس های طولی در کیهان نیست، بلکه شاید آنچه ما به عنوان سیر اندازه ها از ابتدا تا امروز بیان می کنیم، جلوه ای از وجود در نگاه ما باشد وگرنه این مقیاس ها می تواند تمایز در ابعاد و شکل های دیگر باشد که قابل محاسبه است.
میانی بودن اندازه ی سلول، فقط یکی از توارن های سلول زنده در میان کل کیهان ماست.)
از سلول میانی- که در نتیجه ی توازن نیروها در کیهان ایجاد شد تا پردازش های بعدی بر آن، برای متوازن تر کردنش تا رسیدن به انسان و ابزار هوشمندی، راه طولانی ای طی شده است.
سلول و بعدها انسان به عنوان موجود هوشمند و محصول میلیاردها سال تکامل انجام شده بر سلول ابتدایی، نشانه ی ارزشمندی از توازن در فرایند خلقت است و این توازن دقیق، با هوشمندی ناظر درونی این سیستم، قابل میزان کردن نیست زیرا دست ناظر درون سیستم، از کناره ها و انتهای کیهان و قوانین جاری در آن، خالی است.
این سیستم متوازن، نیازمند ناظری هوشمند است که از سطحی فراتر از کیهان در حال توسعه ی ما بر آن بنگرد و پیوند با این مراتب هوشمند بالاتر، لازمه ی حفظ این توازن ها است.
پردازش بر محصول میانی، نتیجه اش ابزار هوشمندی قدرتمند انسان امروز است و این ابزار خودش میتواند به عنوان بخشی فراکتال و پردازش شده، به خوبی کل کیهان بلکه علت ها و محرک های بالاتر آن را نشان دهد.
مشکل کنونی، استفاده از همین ابزار ارزشمند هوش در جهت به هم زدن توازن های موجود در کیهان است: از تولید اسلحه های کشتار جمعی و تهدید و استفاده ی از آن برای مطیع کردن دیگران تا به هم زدن محیط زیست جانوران و به هم زدن توازن بین منابع طبیعی میکروب ها و ویروس ها- که منجر به انتقال آنها به انسان و ایجاد همه گیری ها می شود- تا بیرون کشیدن منابع زیر زمینی برای سوخت و انرژی که باعث به هم خوردن توازن گرمایشی زمین می شود، زندگی زمینی امروز بیش از همیشه ایجاد توازن ها و میانه روی را حس میکند.
برخی توضیحات دکتر سلمان فاطمی نورولوژیست
https://www.facebook.com/photo/?fbid=506557914156763&set=a.291883805624176
آدرس مطب : اصفهان ، خیابان آمادگاه ، روبروی داروخانه سپاهان ، مجتمع اطبا ، طبقه اول
تلفن : 32223328 - 031