تلاش ها برای کشف منابع جدید انرژی بر اساس کشفیات فیزیک کوانتوم
پرتوزایی خودبخودی در زمانی رخ میدهد که یک الکترون مثلا از وضعیت تحریک شده به وضعیت پایه ای انتقال یابد و این، منجر به صادر کردن یک فتون می شود که معادل تفاوت انرژی بین وضعیت تحریک شده و وضعیت پایه ای از میدان الکترومغناطیس است. واکنش بین یک اتم تحریک شده و وضعیت کوانتومی میدان الکترومغناطیس با کمترین مقدار انرژی(وضعیت پایه ای)، باعث پرتوزایی خودبخودی میشود؛ بدون آنکه نیازی به اختلالاتی در اتم باشد.
بنابراین برای تعریف کوانتیزه کردن(کمی کردن)میدان الکترومغناطیس، درک وضعیت پایه ای این میدان، بنیادین و اساسی است. وضعیت پایه ای میدان الکترومغناطیس، الکترودینامیک کوانتومی quantum electrodynamics (QED)خوانده میشود و در زمانی که ثابت پلانک از نظر تئوریک به صفر می رسد(انرژی نقطه ی صفر)، کوانتیزه کردن یا کمیت حداقل میدان خلا را نشان میدهد و این پرتوزایی خودبخود، به طور مستقیم درارتباط با نوسانات کوانتومی در خلا است.(نسیم هرمیان)
Spontaneous emissions occur when an electron, for example, transits from an excited state to a ground state, resulting in the emission of a photon equal to the energy difference between the excited state and the ground state from the electromagnetic field. The interaction between an excited atom and the least energetic quantum state of the electromagnetic field (the ground state) is what produces the spontaneous emissions, without the need for external perturbations of the atom. Therefore, to define the quantization of an electromagnetic field, knowing the ground state of this field is fundamental. The ground state of the electromagnetic field is called, and represents the minimal quantization of the vacuum field when Planck's constant theoretically approaches zero (zero point energy). Spontaneous emissions are therefore directly related to quantum fluctuations in the vacuum. Nassim Haramein
https://www.facebook.com/photo/?fbid=565351561610731&set=a.291883805624176
انرژی نقطه ی صفر، انرژی است که باعث حرکت جنبشی تمام ذرات می شود. فوتون ها به عنوان ذرات مادی بدون جرم و دارای حجم می توانند با استفاده از این انرژی در فضای لایتنهای با سرعت ثابت حرکت نماید بدون اینکه انرژی خود را از دست دهد.
برای درک بهتر انرژی نقطه صفر مثالی می زنیم که موضوع روشن تر شود. ظرف آبی را در نظر بگیرید که نور با سرعت c وارد آن می شود اتفاقی که می افتد این است که نور حدود یک درصد از سرعت خود را از دست می دهد و در داخل آب سرعت حرکت نور کاهش می یابد ولی بلافاصله بعد از اینکه از آب خارج می شود دوباره به سرعت اولیه خود باز می گردد به نظر شما نور این نیروی بازگشت را از کجا می آورد؟
این نیرو همان نیروی نقطه صفر است و نیرویی است که عامل اولیه و حرکت فوتون ها بوده است این نیرویی است که در فضا وجود دارد و نور از ابتدا نیز با استفاده از آن حرکت می کرده است و با حضور آب در محیط تغییراتی در فضا به وجود آمده بود که بر روی سرعت نور اثر گذاشته بود و با خارج شدن از آب دوباره در فضای اصلی قرار گرفته و می تواند از انرژی محیط در ادامه حرکت خود استفاده نماید.
حال باید ما نیز از همین نیرو برای حرکت دادن اجسام استفاده نماییم تا بتوانیم انرژی کمتری مصرف و از انرژی محیط برای صرفه جویی انرژی استفاده نماییم . برای این منظور لازم است که تغییرات لازم را در فضا به وجود آوریم تا بتوانیم از این نیرو در جهت اهداف خود استفاده نماییم.
اگر بتوانیم فضا را به گونه ای تغییر دهیم که نسبت فضای کوانتمی مادی به فضای غیر مادی در اطراف اشیاء و اجسام مورد نظر ما تغییر نمایند می توانیم به راحتی با استفاده از انرژی نقطه صفر نیروی لازم برای حرکت اجسام را به دست آوریم. این نیرو در محیط وجود دارد و نیازی به ایجاد آن نمی باشد. این نیرو نیرویی است که موجب حرکت نور - ستارگان - کهکشان ها - زمین و ماه و حتی نیروهای هسته ای می باشد. تمامی نیروها و انرژی هایی که بشر تا کنون آنها را شناخته است به نوعی برانگیخته از این نیرو می باشند و انرژی نقطه صفر منشاء تمام انرژی های شناخته شده است.( پیامد قابل اندازهگیری میدانهای وابسته به انرژی نقطه صفر، اثر كازیمیر است. اثر كازیمیر، نیروی جاذبهای است كه دو تیغه فلزی نزدیك به هم- که در میان آنها خلا وجود دارد- ظاهراً بر یكدیگر وارد میآورند. نیروی كازیمیر ناشی از فشار تابشی مربوط به انرژی نقطه صفر میدان الكترومغناطیسی زمینه است.)
منشأ انرژی نقطه صفر را میتوان تابش حاصل از افت و خیزهای كوانتومی دانست. بنابر نظریه كوانتومی، ذرات ماده میتوانند بناگهان پدیدار شوند و دفعتاً نیز از بین بروند، منتها به این شرط كه این كار را در فواصل زمانی بسیار كوتاهی كه اصل عدم قطعیت تعیین میكند انجام بدهند. این افت و خیزهای كوانتومی سرتاسر فضا را پر كردهاند و به همین دلیل فیزیكدانها گهگاه از خلأ جوشان صحبت میكنند.(در اصل عدم قطعیت، اینطور فرض میشود که نمیتوان در یک لحظه، و همزمان تکانه و مکان یک ذره و میدان را به طور دقیق تعیین نمود. بنابراین تعیین صفر برای یک میدان ممکن نیست. به این ترتیب چیزی به نام خلا مطلق وجود ندارد.)(نگاه شود: مقاله ی
واقعیت خلأ و وجود و
تصور ما از این دو
در همین کانال)
الکترودینامیک کوانتومی ممکن است در فناوریهای آینده که از میدانهای مغناطیسی و الکتریکی انرژی بیشتری نسبت به آنچه که در حال حاضر استفاده میکنیم استفاده کند، اهمیت بیشتری پیدا کند.
آدرس مطب : اصفهان ، خیابان آمادگاه ، روبروی داروخانه سپاهان ، مجتمع اطبا ، طبقه اول
تلفن : 32223328 - 031