دکتر سید سلمان فاطمی

تو میوه ی ۱۴ میلیارد سال تکامل کیهانی هستی.
خالق، از عدم تصمیم گرفت خلق را بیافریند؛ از حاضر ابدی، خالق تصمیم گرفت زمان-مکان را بیافریند. خالق، نور را ایجاد کرد تا تاریکی را بیافریند و آن در انفجاری بی مانند به نام انفجار بزرگ بود؛ انفجار برای ایجاد دوگانه ی نور و تاریکی و خیر و شر، ضروری بود ولی نیروی کیهان، از این دوگانگی نخستین، مراقبت کرد و از تداخل، قانونی ساخت تا بین این دو قطب رابطه برقرار کند.(رابطه ی تاریکی و روشنایی و ظلمت و نور، نوسانی بین مثبت و منفی است در آن نوسان، تاریکی، وجود می یابد و نور، در تاریکی نمایان میشود و اگر این رابطه و نوسان نبود، نه تاریکی دیده میشد و نه نور.)
نور هرگز از تاریکی جدا نشد.
از ۱۴ میلیارد سال قبل این اتفاقات رخ داد؛
با انفجار بزرگ، تولد هر ماده ایجاد شد؛ اصل هر وجود مادی و آنچه دارد نمایان گردید.
بدن های ما به این تولد نخست، باز میگردد. بزرگترین روح این تکامل را در طول زمان و مکان، مدیریت میکند و این بزرگترین روح در طول زمان و مکان در روح های دیگر خود را پراکنده ساخت.
نور پرتوی خود را بر قطب تاریک افکند، پس زمین در حدود ۴.۵ میلیارد سال قبل، شکل گرفت و آتش و خاک و هوا سپس آب، ایجاد شد و زندگی کاشته شد و موجودات تک سلولی شکل گرفت تا تکامل بیابد و موجودات پیچیده ی چند سلولی ایجاد شود و شکل های مختلف گیاهان و حیوانات ایجاد شود. وقتی فکر الهی بر ایجاد خلیفه ی خدا در زمین شکل گرفت دم خدا در انسان نخست، کاشته شد و سفر و رحلت او در کشف ذات بلند خدا و از طریق وجود خود در ماده، شروع شد.
دم الهی در ابتدای سفر انسان بر زمین، قدرتمند بود
و انسان توانست با عمر طولانی و سلامت و قدرت های برتر، زندگی کند ولی او با وجود تسلط بر قوانین انرژی، به قوانین ماده، نادان ماند و بر او لازم شد به تدریج در ماده فرو برود تا آنکه در ماده، به عمق آن رسید و حقیقت اصیل خود را فراموش کرد و به نهایت قرن بیستم رسیدیم و در اینجا سفر نوینی آغاز شد.
ولی این سفر چیست و به سوی چیست؟
آیا به سوی بازگشت به خانه به سوی بالاتر از جایی که آمده است.؟ آیا برای کامل کردن وظیفه ای است که عمق آن را ندانسته ایم؟ آیا ماده، معانی ای دیگر دارد که کشف نکرده ایم؟
آیا ماده سد است یا دروازه؟

ما در جستجوی راه صعود به ابعاد بالاتر هستیم و اعتقاد داریم فقط زمانی ممکن است که بتوانیم از ماده بیرون برویم که به آن ابعاد راه یابیم؛
از جایی که آمده ایم!
آیا درون ماده گذرگاه هایی به سوی این ابعاد هست؟ (به مقاله ینقش ذهن(mind) و شناخت در حوادث روزانه در همین کانال مراجعه شود. )
این نقش فیزیک متحد شده و یکپارچه است. زمان یگانگی، فرارسیده است؛ یگانه کردن تجربه ی نخستین روحانی ما؛ زمان جستجوی بی نهایت در نهایت، فرا رسیده است؛ جستجوی خدا در هر چیز.

نجیب قلال (پژوهشگر هوشیاری و فیزیک کوانتوم از تونس)
https://m.facebook.com/story.php?story_fbid=10223382972424951&id=1305854544&mibextid=Nif5oz