کمالگرایی، دشمن اصلی تکامل و ارتقا است!
به جای تصور اینکه فلان چیز، ایده آل است و تقلید از آن، برای پیشرفت بیشتر باید آزادانه فکر و طراحی کرد.
2 جولای 2023، 05:11
به جای سیاه و سفید دیدن، بکوش از نگاه مطلق، خودداری کنی. چیز مطلقی در جهان مادی، وجود ندارد؛ همه چیز رو به تکامل و ارتقا است. دیدگاه متعصب و دگم، راه را بر ارتقا و تکامل میبندد.
ایده ی طراحی ایده آل، مانع بزرگ انسان در پیشرفت و تکامل است. طراحی ایده آل یعنی توقف تلاش طبیعت برای سازگار کردن بهتر خود با آنچه پیرامون آن است.
این ایده، نوعی وسواس فکری است که شاید از دید عده ای فوایدی داشته باشد ولی پژوهش های علمی نشان میدهد، بازده سیستم ها و کارخانه ها با این وسواس، کاهش می یاید.
طراحی بهینه، مانعی بر مسیر تولیدات بهتر و مانعی بر تفکر آزاد است و حتی در جهان آفرینش، چنین طراحی ای وجود ندارد. نبود طراحی بهینه و ایده آل در جهان و حتی در بدن انسان، سبب شده است زبان کسانی دراز شود که به وجود خدای مطلق، ایمان ندارند و این در حالی است که وجود نقص در طراحی مخلوقات، نشانه ی ناتوانی و نبود خدای مطلق نیست بلکه نشانه ی ظرف کوچک مخلوق در بهره مندی است.نگاه شود مقاله یایرادهای موجود در خلقت، بهانه ای است برای آنهایی که وجود خدا را نمی پذیرنددر کانال تلگرام دکتر سلمان فاطمی)
آموزش دانشمندان اغلب بر اساس جستجو برای بهترین راه حل مطلق برای یک مشکل معین است. به عنوان مثال، هنگام کار با نمودار روی تخته سیاه، حداقل یا حداکثر نقطه ی مورد نیاز در عبارت ها را جستجو می کنند و یا هنگام طراحی یک موتور توربوجت، این می تواند به معنای تنظیم زوایای پره های روتور برای دستیابی به یک دهم درصد افزایش بازده باشد.
آدریان بژان، استاد مهندسی مکانیک در دانشگاه دوک، مشغول سخنرانی برای کلاسی پر از دانشجو بود که ایده ای به ذهنش رسید: طبیعت اینطور کار نمی کند. Evolution مجموعه ای از تغییرات طراحی است که به خودی خود در یک جهت مشخص، اتفاق می افتد، هرگز خود را به یک نقطه از تخته گچی محدود و متصل نمی کند.
یک سیستم یا حیوان در حال تکامل، آزاد است کاری را که میکند پیگیری کند؛ نه آنقدر که او را به شدت به رنج بیندازد، بلکه به اندازه ای کافی که بتواند به گزینه های دیگر- که نزدیک به طراحی بهینه است- دسترسی داشته باشد.
چون علم اغلب به دنبال سرنخهایی در طبیعت برای حل چالشهای خود میگردد، بژان به این فکر کرد که آیا میتواند به گونهای دیگر نگاه کند، یعنی آیا میتواند قبل از اینکه به طبیعت نگاه کند، آن را پیشبینی نماید.(نگاهی پیش بینی کننده و طیفی از احتمالات، به جای نگاه مستقیم و محدود بر طبیعت و اجزای آن)
اگر پیدا کنندگان راه حل و سازندگان، بتوانند و آزاد باشند تا بالاترین امتیاز مطلق را از دست بدهند، طرحهایی که آنها را معقول میدانند تا کجا میتواند پیش برود؟ Bejan این سوال را در مقاله جدیدی که به صورت آنلاین در 16 مه در مجله Biosystems منتشر شد، پرسید. با استفاده از دو مثال نسبتا ساده، مسیرهای مسافری از قطار و پرنده ای که بال می زند، او متوجه شد که پاسخ این است: خیلی زیاد.
بیژن گفت: در مهندسی، طراحی، تئاتر، معماری یا حتی ساختمان این دانشگاه، هر شکلی از طراحی از توانایی تصمیم گیری خوب اما ناقص و آزادی حرکت رو به جلو و اندیشیدن به فرصت های دیگر برای بهبود بهره مند است.
اگر کسی به ایده ی بهتر از همه بچسبد، هرگز چیز جدیدی نخواهد ساخت!»
بژان در مقاله ی خود ابتدا مثال مسافرانی را میزند که به قطار وارد می شوند و از اتاقی با جایگاه های خروجی زیاد، عبور می کنند. با وجود ثابت ماندن مساحت کل اتاق، او میتواند در طراحی خود، طول و عرض اتاق را آزادانه تغییر دهد، بیژن می تواند شکل بهینه ی اتاق را برای رساندن سریع تر همه مسافران به جایی که می روند، تعیین کند.
با در دست داشتن معادلات راه حل، او نشان می دهد که دادن فرصت مانور به نقص ها به میزان 1%، در مقایسه با بهترین عملکرد، فضای طراحی را تا 28% بازتر می کند.
در مثال دوم خود، بژان به حرکت پرندگانی که با ارتفاع و سرعت تقریباً ثابت، تکان میخورند نگاه میکند. با در نظر گرفتن نیروهای مختلف درگیر، و بالابری ایجاد شده توسط اندازه و سرعت بال و اندازه ی بدن، او معادله ای را برای ریتم بال ها فرموله می کند که برای حفظ سرعت ثابت با کمترین تلاش، لازم است. اگر چه یک پاسخ ایده آل وجود دارد، بژان دوباره بیان می کند که اجازه دادن به فقط 1٪ از کسری بالاتر از حداقل تلاش نظری، فضای طراحی را تا 20٪ بازتر می کند.
بیژان می گوید که این نمونه ها را انتخاب کرده است زیرا آنها شامل تغییر تنها یک متغیر و یک درجه آزادی در شکل محفظه یا ریتم تکان دادن بال هستند.
در مثالهای پیچیدهتر با متغیرهای زیاد، این تلورانسهای کوچک برای عیوب، طیف وسیعتری از راهحلهای «بهاندازه کافی خوب» ایجاد میکنند.
درس از این مطالعه، این است که علم اکنون بهتر است یک ایده ی پیش بینی کننده از نحوه عملکرد طبیعت داشته باشد. با تمرکز کمتر روی یافتن طرحهای عالی، محققان میتوانند آزادانه طرحهای کاملا جدیدی را- که قبلاً به آن فکر نکرده بودند- جستجو کنند. این در نهایت منجر به طرحها، روشها و زمینههای مطالعاتی میشود که کاملاً با دنیای در حال تغییر، سازگار هستند.
بژان گفت: «ایده ی جستجو برای بهترین طراحی، مفید نیست. آموزش علوم باید با آزادی عکس گرفتن و تمرکز و نادیده گرفتن مارکتینگ و تقلید از روی مارک ها و حرکت به سمت آزادی همراه باشد.
هدف نهایی فقط ضربه زدن با گلوله نیست، بلکه نگه داشتن تیرهای بیشتر در تیرک خود برای ادامه ی تمرکز در مدت زمان طولانی است.
به جای تصور اینکه فلان چیز، ایده آل است و تقلید از آن، برای پیشرفت بیشتر باید آزادانه فکر و طراحی کرد.
منبع: phys.org
https://evolutioninarabic.com/articles/4071/...
برخی توضیحات دکتر سلمان فاطمی نورولوژیست
آدرس مطب : اصفهان ، خیابان آمادگاه ، روبروی داروخانه سپاهان ، مجتمع اطبا ، طبقه اول
تلفن : 32223328 - 031