آتاکسی مخچه ای خودایمن، ممکن است به ایمونوتراپی پاسخ دهد
یک مطالعه ی جدید بر روی بیماران مبتلا به آتاکسی مخچه ای خودایمن، نشان داده است این بیماری همیشه غیرقابل درمان نیست و بسیاری از بیماران به خوبی به ایمونوتراپی پاسخ می دهند، به خصوص اگر این درمان، زودتر شروع شود.
این مطالعه ی کوهورت- کهدر 28 سپتامبردرJAMA Neurologyبه صورت آنلاین منتشر شد- توسط اندرو مک کئون، MD، در کلینیک مایو، روچستر، مینه سوتا رهبری شد. (https://archneur.jamanetwork.com/article.aspx?articleid=2444311)
دکتر مک کئون به Medscape Medical Newsاظهار داشت: «از لحاظ تاریخی، دیدگاه بدبینانه ای برای بیماران مبتلا به آتاکسی مخچه ای خودایمن وجود داشته است، اما ما دریافتیم که بسیاری از بیماران پاسخ خوبی به درمان ایمنی دارند. بیماری خود ایمن، اغلب توسط آنتی بادی عامل بیماری شناسایی می شود.
نویسندگان خاطرنشان می کنند که آتاکسی مخچه ای خودایمن معمولاً به سرعت ایجاد می شود و به سرعت پیشرفت می کند. این. بیماری در اثر حمله سیستم ایمنی به نورون ها ایجاد می شود.
اثرات عصبی ناتوان کننده می تواند شامل مشکل در گفتار، راه رفتن، و تعادل و از دست دادن کنترل عضلات در اندام ها باشد.
این وضعیت نادر گاهی به عنوان عارضه ی سرطان رخ می دهد، و در این مورد می تواند توسط سلول های T بیش فعال ایجاد شود ودر مواردی که به سرطان مربوط نمی شود، معمولاً توسط اتوآنتی بادی ها ایجاد می شود که حداقل 17 مورد از آنها شناسایی شده است.
دکتر مک کئون گفت: در مواردی- که توسط سرطانبه عنوان عوارض پارانئوپلاستیک ایجاد میشوند- درمان دشوارتر هستند و اغلب در برابر ایمونوتراپی مقاوم هستند، در حالی که به نظر میرسد موارد ناشی از آنتیبادیها به درمان بهتر پاسخ میدهند.
تا به حال، مشخص شده است که یک نوع خاص از آتاکسی مخچه ای خودایمن - که با آنتی بادی های PCA-1 و آنتی yo مرتبط است و به طور معمول زنان مبتلا به سرطان سینه یا تخمدان را تحت تاثیر قرار می دهد - پیش آگهی بسیار ضعیفی دارد و به خوبی به درمان پاسخ نمی دهد.
اما در مورد پاسخها و پیامدهای درمانی در میان بیماران مبتلا به انواع دیگر آتاکسی مخچهای خودایمنی، اطلاعات کمی منتشر شده است.
برای مطالعه ی فعلی، محققان به صورت گذشتهنگر، دادههایی را در مورد یک سری از بیماران تحت درمان، در کلینیک مایو جمعآوری کردند تا ببینند آیا میتوانند بررسی کنند چه کسی ممکن است بهترین پاسخ را به درمان بدهد.
آنها نتایج 118 بیمار بالغ را گزارش کردند که حداقل برای یک اتوآنتی بادی عصبی سرم مثبت بودند، حداقل یک درمان ایمونوتراپی (استروئیدها، تعویض پلاسما، یا ایمونوگلوبولین داخل وریدی) یا درمان سرطان دریافت کرده بودند.
نتایج گزارش شده توسط متخصصان اعصاب از سال 1989 تا 2013 مستند شده بود.
دکتر مک کئون خاطرنشان کرد، همانطور که انتظار میرفت، کسانی که آنتیبادیهای PCA-1/anti-Yo داشتند در این مطالعه عملکرد ضعیفی داشتند.
اما ما سه نفر داشتیم که با درمان، بهبودی نشان دادند. آنها ممکن است آنتی بادی بیماری زای دیگری داشته باشند که ما هنوز آن را شناسایی نکرده ایم. اما این موارد استثنایی هستند. به طور کلی، من می گویم این بیماران به ایمونوتراپی پاسخ نمی دهند. اما شاید ایمونوتراپی ارزش امتحان کردن را داشته باشد.
در مقابل، بیمارانی- که دارای آنتیبادی GAD65 یا آنتیبادیهای پروتئینهای غشای پلاسمایی عصبی (PMPs) یا کانالهای کلسیمی بودند- اغلب به ایمونوتراپی پاسخ خوبی میدادند.
دکتر مک کئون اظهار داشت: توصیه ی من این است اگر بیمار مبتلا به آتاکسی مخچه ای به سرعت پیشرونده باشد و علت خودایمنی در لیست بالا داشته باشد، باید از نظر آنتی بادی های مختلف دخیل در این بیماری غربالگری شوند. اگر چنین آنتی بادی هایی شناسایی شود، ایمونوتراپی انجام می شود و ارزشمند است.
او افزود به نظر می رسد بیمارانی -که زودتر و در سال اول علائم درمان شده اند- بهتر پاسخ میدهند.زمان یک عامل است. در صورت مشکوک شدن به این وضعیت، ارجاع سریع بیماران به یک مرکز تخصصی مهم است تا درمان زودهنگام آغاز شود.
در گروه فعلی، متوسط سن شروع علائم عصبی 58 سال بود و 74 درصد از بیماران زن بودند.در 63 بیمار آتاکسی مربوط به سرطان بود.55 بیمار دیگر سرطان نداشتند.
بهبودهای عصبی در 54 بیمار (با یک تغییر قوی در توانایی سرپایی در 22 بیمار) رخ داد که به ایمونوتراپی نسبت داده شد.بهبودها به طور قابل توجهی در بین بیماران بدون سرطان و کسانی که آنتی بادی های PMP داشتند، بیشتر بود.
https://www.medscape.com/viewarticle/851895?ecd=a2a
آدرس مطب : اصفهان ، خیابان آمادگاه ، روبروی داروخانه سپاهان ، مجتمع اطبا ، طبقه اول
تلفن : 32223328 - 031