دکتر سید سلمان فاطمی

فاصله ها و تمایزها، حقیقی است یا اشیایی حقیقی است که تصور می‌شود در میان آنها فاصله و تمایز هست؟

در هم تنیدگی یا عدم قطعیت یا هر دو با هم؟

چگونه هم در هم تنیدگی درست است و هم عدم قطعیت؟

رد عدم قطعیت، چگونه با معیارهای علم جدید نمی خواند؟
نقش ناظر هوشمند در تعییندر هم تنیدگی و عدم قطعیت کجاست؟

آیا واقعیت، به وسیله ی ناظر هوشمند، خلق می شود یا فقط دیده می‌شود؟

اگر واقعیت با نگاه ناظر، خلق می شود، پس در هم تنیدگی کوانتومی کجاست و اگر واقعیت، فقط با نگاه ناظر، دیده می شود پس عدم قطعیت کجاست؟

و اگر ناظر از درون مجموعه، بنگرد آیا واقعیت، همان است که در نگاه از بیرون مجموعه، می‌بیند؟ و اگر از ابعادی متفاوت بنگرد آیا واقعیت، همان است که از دو بعد می‌بیند؟

کامپیوتر کوانتومی گوگل به نام سیکامور، نشان می دهد، کرم چاله ها واقعی هستند.

شاید کرم‌چاله‌ها دیگر به حوزه ای صرفا علمی تخیلی، تنزل پیدا نکند!
نوشتهدان لینکلن
5 ژانویه 2024

در نسبیت عام، یک کرم چاله، راهی است که می‌تواند انتقال فوری بین دو رویداد نامتجانس و جدا از هم را در فضازمان ایجاد کند.این پل ها در این برهه از زمان، فقط کنجکاوی های ریاضی هستند.هیچ کرمچاله ی فیزیکی تا به حال پیدا نشده است یا هرگز ایجاد نشده است، اما اگر کرمچاله ای کشف شود می تواند بلافاصله پیش بینی های نسبیت عام و همچنین هر رقیب دیگری را آزمایش کند.

آلبرت انیشتین را به حق یکی از تاثیرگذارترین فیزیکدانان تمام دوران می دانند.او نظریه‌های مختلف نسبیت خود را ابداع کرد. این نظریه ها بر رفتار ماده در حال حرکت با سرعت فوق‌العاده، حاکم بوده است و نیروی گرانش را به عنوان خمش فضا و زمان دوباره تصور می‌کند.او همچنین به طرز شگفت انگیزی در مورد ویژگی های مکانیک کوانتومی نوشت و آن را با عنوان اساساً نادرست، رد کرد و در عین حال مفاهیم این نظریه را بررسی نمود.

در حالی که شهرت انیشتین به عنوان یک نابغه، قطعی است، کمی ارزشیابی بیشتر، هرگز صدمه ای نمی زند، به خصوص زمانی که در مورد یکی از عجیب ترین پیش بینی های اینشتین باشد: کرم چاله ها یا تونل ها در فضا.

کنسرسیومی از محققان از Caltech، Google، Fermilab، MIT و Harvard از دستگاهی به نام پردازنده ی کوانتومی سیکامور Sycamore برای تولید و کنترل آنچه معادل کرم چاله است، استفاده کردند.(Sycamore یک کامپیوتر کوانتومی است که توسط گوگل، ابداع شده است.)

این کامپیوتر، چگونه کار می کند؟چگونگی کار آن، به پیوندهای پیچیده بین دو ایده ی انیشتین می رسد.

کرمچاله ها و درهم تنیدگی کوانتومی

در سال 1935، انیشتین با شاگرد خود ناتان روزن در حال کار بر روی راه هایی برای تبدیل نظریه گرانش به نام نظریه نسبیت عام، به نظریه ی همه چیز بود.یک مشکل این بود که این نظریه، بی نهایت ها را در مرکز سیاهچاله ها پیش بینی می کرد.این بی‌نهایت‌ها زمانی به وجود می آمدند که کل جرم یک ستاره ی مرده به نقطه‌ای با اندازه صفر به نام تکینگی، سقوط کند.

آنها از ریاضیات خلاقانه برای جایگزینی دو تکینگی با لوله‌ای که آن‌ها را به هم متصل می‌کند، استفاده کردند.این لوله ها پل های انیشتین-رزن یا به زبان عامیانه تر کرمچاله نامیده می شوند.در اصل، ممکن است یک جسم وارد یک کرم چاله شود و از سمت دیگر خارج شود، حتی اگر انتهای کرمچاله ها با فواصل زیادی از هم جدا شده باشند.در این حالت، جسم از ابعاد اضافی عبور کرده است.این کار، نظریه ی ER نامیده می شود.

کرمچاله ها مورد علاقه نویسندگان داستان های علمی-تخیلی هستند، زیرا امکان سفر سریعتر از نور را فراهم می کند.فضاپیما در این حالت، می تواند مسافت های زیادی را در زمان صفر، طی کند.در حالی که مشکلات عملی زیادی در ساخت کرمچاله ها وجود دارد، یکی از موارد مهم اینکه آنها ناپایدار هستند مگر اینکه با مقادیر زیادی انرژی منفی، تثبیت شوند.

در همان سال، انیشتین و روزن با فیزیکدان دیگری به نام بوریس پودولسکی روی موضوعی در مکانیک کوانتومی کار کردند. این بار این موضوع شامل درهم تنیدگی کوانتومی بود. این در هم تنیدگی، رفتار دو جسم را- که در ابتدا با یکدیگر در تماس بوده اند- در نظر می‌گیرد. ویژگی‌های این دو جسم به گونه ای است که در هم تنیده شده است و این در حالی است که ویژگی‌های هیچ یک از شی‌ها مشخص نیست. این، بخشی دیوانه کننده از مکانیک کوانتومی است - این واقعیت- که آنها در همان ابتدا برعکس یکدیگر بوده اند- مورد حمایت و توافق است.
کار دشوار، این بود که حتی اگر دو جسم را با فواصل بسیار زیاد از هم جدا و ویژگی‌های یکی از آنها را اندازه‌گیری کنید، فوراً ویژگی‌های دیگری را می‌شناسید، با وجود اینکه اصل عدم قطعیت، می‌گوید خصوصیات هیچکدام- تا زمانی که به وسیله ی ناظر اندازه‌گیری انجام نشد- مشخص نبود.

دکتر سید سلمان فاطمی . نورولوژیست, [01/29/2024 11:26 ق.ظ]
این، پارادوکس EPR نامیده می شود و این از حروف اول محققان درست می‌شود.
ER = EPR
هر دو نظریه ER و پارادوکس EPR برای مدت طولانی، کنجکاوی و حرفی جدید محسوب می شدند، اما در دهه ی گذشته، دانشمندان شروع به درک این موضوع کردند که این دو ایده، ارتباطی عمیق تر دارند.در واقع، مشخص شده است که این دو ایده، از بسیاری جهات، از نظر عملکردی یکسان هستند.

از دو فیزیکدان، خوان مالداسنا و لئونارد ساسکیند، اغلب به‌عنوان کسانی یاد می‌شود که این طرح را یاری می‌دهند. مالداسینا نمایش مختصر این مشاهدات را ابداع کرد: ER = EPR.

اگر این درست باشد،پس ما خوش شانس هستیم، زیرا در حالی که نمی توانیم کرمچاله ها را ایجاد و تولید کنیم، مطمئناً می توانیم اندازه گیری EPR را انجام دهیم.ما چندین دهه چنین اندازه گیری هایی را انجام داده ایم.

کرمچاله ها ممکن است واقعی باشند
درمقاله‌ای (https://www.nature.com/articles/s41586-022-05424-3)در مجله ینیچر، محققان یک رویکرد ساده برای این مشکل ایجاد کردند و رفتار کرم‌چاله را در کامپیوتر کوانتومی، مدل‌سازی نمودند.آنها دریافتند که نتیجه دقیقاً مطابق انتظار بود.آنها حتی توانستند شرایطی را شبیه‌سازی کنند که در آن، کرم‌چاله ی نظری توسط انرژی مثبت و منفی اداره می‌شود. آنها کشف کردند در حالی که گزینه ی مثبت ناپایدار است، گزینه ی منفی پایدار است - درست همانطور که نظریه ی ER نشان می‌دهد.

چون EPR و ER از نظر ریاضی یکسان هستند،این کار نشان می‌دهد کرم‌چاله‌ها فقط یک کنجکاوی نظری نیستند.

توجه به این نکته، مهم است که محققان، یک کرم چاله ی فیزیکی ایجاد نکردند و هیچ جسمی از طریق ابعاد اضافی منتقل نشد.

در عوض، آنچه نشان داده شد رفتار کوانتومی بود.با این حال، چون ریاضیات ER و EPR عمیقاً با هم مرتبط است، نتیجه ی جدید نشان می دهد کرم چاله ها حداقل یک احتمال، هستند.

گرانش کوانتومی
پیامدهای عمیق‌تر چنین کاری، این است که آزمایشگاهی را در اختیار محققان قرار می‌دهد تا نه تنها نظریه ER و پارادوکس EPR، بلکه نظریه‌ای به نام گرانش کوانتومی را بررسی کنند. این نظریه، گسترش گرانش به دنیای فوق‌العاده کوچک است.

یک نظریه ی موفق گرانش کوانتومی برای نزدیک به یک قرن از جامعه ی علمی دور مانده است، بنابراین این قابلیت جدید، ممکن است به روشن کردن مسیری به جلو کمک کند.

در واقع، محاسبات کوانتومی، ظرفیت آزمایش ایده هایی را فراهم کرده است که چند سال پیش، غیرممکن بودند.

https://www.freethink.com/science/google-quantum-computer-wormholes-real?fbclid=IwAR0bQMuPQgihlFmef4jAQs8qb7QbksYIET3BnclMa9EHJw5xoHLOhRAn1XE