از تکینگی تا مغز و از مغز تا سیاهچاله!
آغاز این جهان مادی ما، با انفجار بزرگ در نقطه تکینگی بود و این نقطه پرچگال و پرحرارت، چنان سریع رو به گسترش یا انبساط رفت تا اندکی بعد(چندین میلیاردسال بعد!) به ابزار هوش قدرتمند مادی یعنی مغز انسان امروز برسد(به دلیل خردی و حقیری عالم مادی، اندکی بعد را بیان کردم زیرا زمان در عالم مادی ما هرچقدر هم بزرگ و دور باشد، در مقیاس های حقیقی، جز یک چشم به هم زدنی نیست)
و اکنون این مغز- که محصولی از محصولات تکینگی است- میتواند به چیزی شبیه مادر نخستین خود یعنی سیاه چاله بنگرد.(چند روز قبل نخستین تصویر از سیاهچاله فضایی، به وسیله تلسکوپ دانشمند آمریکاییکتی بومن گرفته شد)
و این نگاه، شاید به زودی از مغز انسان امروز، تکنیگی های زیادی را ایجاد کند که جهان آینده را متحول کند.
باید منتظر ماند!
صدایی هست که از هر کدام از ما خالقی را میخواهد تا بتواند جهانی را دگرگون کند.
گمان میکنی جرمی کوچکی، در حالی که جهانی بزرگتر در درون توست!
@salmanfatemi
(روشنگری از کتاب توهم بی خدایی:
پرتوهای سیاهچاله
عنوان، گویا آنچه را قبلا گفتیم- که نور از منطقه رویداد در سیاه چاله نمیگذرد- نقض میکند، پس چگونه میگوییم سیاه چاله پرتوهایی دارد؟
این نظر دانشمند فیزیک نظریاستیفن هاوکینگ است و این نظریه به صورت جزیی و نه کلی، دو نظریه نسبیت عام و نظریه کوانتوم را جمع میکند و مفاد آن، عبارت است از: سیاه چاله ها کاملا سیاه نیستند و پرتوهایی وجود دارد که رصد کننده بیرون از سیاهچاله میبیند، با اینکه از سیاهچاله صادر میشود و دلیل آن، تفاوت های کوانتومی در خلا است- که قبلا بیان کردیم- و چیزی است که مکانیک کوانتوم بر اساس اصل عدم قطعیت و یا اصل تردید، پیشگویی میکند؛ زیرا امکان ندارد بر اساس اصل عدم قطعیت، فضا کاملا تهی و خالی باشد، زیرا معنی خالی بودن، آن است که محیط ها و زمینه ها مانند محیط الکترومغناطیس یا جاذبه، مقدار آن، در صفر نگه داشته شده است و میزان دگرگونی یا جهش، صفر است
و این متناقض با اصل عدم قطعیت، است، پس بر اساس مکانیک کوانتوم، همیشه در خلا، زوج هایی از ذرات فرضی هست که آشکار میشوند، با هم برخورد می کنند و برخی از آنها برخی دیگر را از میان میبرد یا ذرات و ذرات متضاد(ضد ذرات)فرضی آشکار میشود و برخی از آنها برخی دیگر را در نتیجه برخورد با هم، از میان میبرد.
پس وقتی رخ میدهد، اگر ظهور آن در افق رویداد سیاهچاله یا نقطه تکینگی باشد و به جای آنکه با هم برخورد کنند و برخی از آن برخی دیگر را از میان ببرد- این اتفاق بیفتد- که یکی از آنها در نتیجه تاثیر جاذبه، در سیاهچاله بیفتد- ذره دیگر که در مقابل آن است، ممکن است آزاد شود و به مسافتی دور از سیاهچاله بگریزد و رصد کننده بیرون از سیاهچاله آن را خواهد دید، گویا پرتوهایی است که از سیاهچاله صادر میشود و این پرتوها، پرتوهای سیاهچاله نام دارد و برخی آن را بر اساس نام کاشفش، پرتوهای هاوکینگ نامیده اند و این پرتوها بر اساس چگالی سیاهچاله یا نقطه تکنیگی در کیهان کنونی است.
کتاب توهم بی خدایی- احمد الحسن- ص484)
آدرس مطب : اصفهان ، خیابان آمادگاه ، روبروی داروخانه سپاهان ، مجتمع اطبا ، طبقه اول
تلفن : 32223328 - 031