کشف مکانیسم عصبی خوانش پریشی رشدیdevelopmental dyslexia
زبان ما شامل دو بخش مهم ادراک و ابراز است و شاید بتوان با قطعیت گفت نقش زبان ادراک، کمتر از زبان ابرازی نیست. از جمله زبان های ادراکی، توانایی برای دیدن متون نوشته شده یا درک صداهای شنیده شده است.
اختلال در خواندنی های نوشته شده یا مطالبی- که دیگران بیان میکنند، و گاهی همراه با اختلال در کلام و نوشتن است، خوانش پریشی یا دیسلکسی نام دارد. شکل شدید آن الکسی نام دارد که در مقاله ای تحت این عنوان در همین کانال به آن، پرداخته شد. در شکل شدید یا الکسی، فرد اصلا قادر به خواندن مطالب نوشته شده، نیست و علت آن هم بیان شد:
به دنبال تخریب در قسمت بینایی سمت چپ مغز و قطع ارتباط دو نیمکره با هم، فرد فقط با نیمکره راست مغز میبیند(یعنی نیمه چپ بینایی)، ولی نیازمند است برای درک مطالب دیده شده اطلاعات را به مرکز ادراک و فهم زبانی، یعنی نیمکره چپ مغز بفرستد ولی ارتباط دو نیمکره در قسمت عقب آن، قطع است و این اطلاعات به مرکز فهم زبان دریافتی، نمی رسد و فرد از درک آنچه دیده، ناتوان است.
با کمال شگفتی دیده میشود در این بیماران هرچند قادر به خواندن مطالب نوشته شده نیستند و حتی قادر به خواندن محاسبات ریاضی نیستند و آن را به اشتباه میخوانند ولی محاسبات ریاضی گاها به صورت درستی انجام میشود و این به ما نشان میدهد که درک مطالب دیده شده، منحصرا در نیمکره چپ مغز و مناطق مرسوم از نظر نوروساینس نیست. (این بیماران یک الگوی نسبتا کامل، از شواهدی هستند که به ما، جدا بودن قدرت درک و اراده را از مغز فعلی نشان میدهد.
در آزمون های دیگری در گذشته، دانشمندان برای بررسی قدرت ادراک و اراده، از بیماران تشنجی- که برای رفع تشنج آنها دو نیمکره مغز از هم جدا میشد- استفاده می کردند. این آزمون ها نشان میدهد همه کارکردهای مغز ما ارادی یا غیر ارادی نیست. مغز ما ابزار پیشرفتهای است که گاهی از فرآیندهای هوشیار- که نیازمند صرف انرژی زیادی است- و گاهی از فرآیندهای غیر هوشیار با انرژی کم، استفاده میکند (به مقالهاراده آزاد در علم اعصاب، حقیقت است یا توهم؟ از دکتر توفیق مسرور در همین کانال و سایت های دکتر سید سلمان فاطمی مراجعه شود)
مرکز ادراکات ما حتی فراتر از مغز کنونی ماست.(به مطالب مربوط به درک حقیقت، در همین کانال مراجعه شود)
در بیماران دچار خوانش پریشی، هوش در حد طبیعی است. این اختلال، در بیماران دچار بیش فعالی، بیشتر دیده میشود. مشکل بیمار در خواندن سریع، اسپل کردن حروف و یا بلند ادا کردن صداهاست.
نوروسافاری | خوانش پریشی رشدی یکی از شایع ترین اختلالات یادگیری است.
رویکردهای درمانی و راهکارهای یادگیری مختلفی برای مقابله با مشکلات خواندن و نوشتن مرتبط با خوانش پریشی استفاده شده است ولی تا این زمان این مشکل بدون درمان باقی مانده است. علاوه بر این، برای بسیاری از افراد مبتلا، زمان زیادی طول می کشد تا در آنها تشخیص خوانش پریشی صورت پذیرد.
بچه هایی که خوانش پریش هستند مشکلات قابل توجهی در مدرسه دارند و تحت فشار عاطفی بالایی هم در مدرسه و در هم در خانواده هستند. بزرگسالان خوانش پریش به طور مکرر بخاطر این ضعفشان احساس خجالت میکنند و سعی میکنند آن را از محیط اجتماعی و حرفه ای شان پنهان کنند.
ولی چرا کودکان و بزرگسالانی که ظاهراً به طور کاملاً عادی رشد یافته اند چنین مشکلی با خواندن و یا نوشتن دارند؟
بسیاری از دانشمندان فکر میکنند که علت خوانش پریشی، پردازش ناکارآمد صحبت شنیداری است. هرچند، حتی امروزه دلایل این تغییرات در پردازش گفتار، ناشناخته باقی مانده است. یک فرض دیرپا این است که خوانش پریشی رشدی توسط بدکارکردی ساختارهایی در قشر مخ ایجاد میشود.
به گزارش نوروسافاری از دانشگاه درسدن، دانشمند علوم اعصاب، پروفسور کاترینا وان کریگستین از دانشگاه فنی درسدن و تیمی بین المللی از متخصصان اکنون در مطالعه ای- که به تازگی منتشر شده- نشان داده اند که افراد خوانش پریش، ساختاری کمتر توسعه یافته دارند که در قشر مخ نیست بلکه در مرتبه پردازش پایینتر زیرقشری، واقع شده است: ارتباط ماده سفید بین تمپورال پلانیوم شنیداری حساس به حرکت (mPT)و تالاموس شنیداری چپ (جسم زانویی میانی، MGB). (MPT, منطقه ای پشت منطقه شنوایی لوب تمپورال مغز است که نقش مهمی را در شکل دهی مرکز حساس زبان ادراکی یعنی ورنیکه دارد. و در نیمکره چپ مغز، بزرگتر از سمت راست است و این غیر فرینگی، در افراد چپ دست به حداقل میرسد.
در مردان در سمت چپ بزرگتر از زنان است.
نقش مهم پلانوم تمپورال، در درک مفاهیم شنیداری یا دیداری است. ارتباط این قسمت با دو بخش در راه های بینایی و شنوایی در تالاموس یعنی به ترتیب جسم زانویی خارجی LGB و جسم زانویی داخلیMGB، برجسته و زیاد است.)
ارتباط عصبی کمتر
برای این مطالعه، تیمی به سرپرستی پروفسور
وان کریگستین، افرادی که خوانش پریشی رشدی دارند را در مقایسه با افرادی که خوانش پریش نیستند (گروه کنترل) بررسی کرد و آزمون های تشخیصی و تصویربرداری، تشدید مغناطیسی (MRI) از مغز آنها انجام داد. با استفاده از تکنیک های تحلیلی خاص، دانشمندان علوم اعصاب، ساختارهای عصبی بین mPT و MGB را بازسازی کردند.
نتایج ازاین قرار بود: افراد دچار دیسلکسی، نسبت به گروه کنترل، ارتباط عصبی کمتری بین mPT و MGB در نیمکره چپ مغز دارند. افراد گروه کنترل، در مقابل، یک ارتباط بسیار محکم عصبی بین mPT و MGB نشان دادند. مخصوصاً آنهایی که در آزمون های خواندن بسیار خوب عمل کرده بودند.
پروفسور کاترینا وان کریگستین درباره موفقیت مطالعه اش اینگونه گفت:
فهم مکانیزم های عصبی خوانش پریشی رشدی برای توسعه درمانهای تشخیصی اولیه و درمانهای هدفدار بسیار کلیدی خواهد بود. ما انتظار داریم که یافته هایمان آغازگر کوششهای پژوهشی جدید و عمده در جامعه علمی باشد زیرا نشان میدهند که ساختارهای مغزی که تاکنون به طور ناکافی بررسی شده اند ممکن است برای توضیح خوانش پریشی رشدی بسیار مهم باشند.
کاهش ارتباط بین MPT و MGB، بیشتر در دیسلکسی شنوایی، یعنی اختلال در درک صداها و سخنان اطرافیان، مطرح است. در دیسلکسی بینایی- که به صورت اختلال در خواندن مطالب نوشتاری است- این کاهش ارتباط بین LGB و MPT است.
ترجمه: ژاله علیپور -وبسایت نوروسافاری
لینک مقاله:
http://goo.gl/QGVqi9
http://www.jneurosci.org/content/39/9/1720
https://www.researchgate.net/…/330374427_Reduced_structural…
@salmanfatemi، افرادی که خوانش پریشی رشدی دارند را در مقایسه با افرادی که خوانش پریش نیستند (گروه کنترل) بررسی کرد و آزمون های تشخیصی و تصویربرداری، تشدید مغناطیسی (MRI) از مغز آنها انجام داد. با استفاده از تکنیک های تحلیلی خاص، دانشمندان علوم اعصاب، ساختارهای عصبی بین mPT و MGB را بازسازی کردند.
نتایج ازاین قرار بود: افراد دچار دیسلکسی، نسبت به گروه کنترل، ارتباط عصبی کمتری بین mPT و MGB در نیمکره چپ مغز دارند. افراد گروه کنترل، در مقابل، یک ارتباط بسیار محکم عصبی بین mPT و MGB نشان دادند. مخصوصاً آنهایی که در آزمون های خواندن بسیار خوب عمل کرده بودند.
پروفسور کاترینا وان کریگستین درباره موفقیت مطالعه اش اینگونه گفت:
فهم مکانیزم های عصبی خوانش پریشی رشدی برای توسعه درمانهای تشخیصی اولیه و درمانهای هدفدار بسیار کلیدی خواهد بود. ما انتظار داریم که یافته هایمان آغازگر کوششهای پژوهشی جدید و عمده در جامعه علمی باشد زیرا نشان میدهند که ساختارهای مغزی که تاکنون به طور ناکافی بررسی شده اند ممکن است برای توضیح خوانش پریشی رشدی بسیار مهم باشند.
کاهش ارتباط بین MPT و MGB، بیشتر در دیسلکسی شنوایی، یعنی اختلال در درک صداها و سخنان اطرافیان، مطرح است. در دیسلکسی بینایی- که به صورت اختلال در خواندن مطالب نوشتاری است- این کاهش ارتباط بین LGB و MPT است.
ترجمه: ژاله علیپور -وبسایت نوروسافاری
لینک مقاله:
http://goo.gl/QGVqi9
http://www.jneurosci.org/content/39/9/1720
https://www.researchgate.net/…/330374427_Reduced_structural…
آدرس مطب : اصفهان ، خیابان آمادگاه ، روبروی داروخانه سپاهان ، مجتمع اطبا ، طبقه اول
تلفن : 32223328 - 031