دکتر سید سلمان فاطمی

حقیقت اینکه کیهان ما، فقط پلاسما است. ۹۹.۹۹۹۹۹۹ درصد از کیهان ما فقط پلاسما است. و آنچه از کیهان ما باقی میماند پلاسما نیست بلکه پلاسمای تحت تاثیر سرما است.
از این رو می‌توانیم بگوییم همه ی کیهان ما پلاسما است و پلاسما، فقط آن چیزی نیست که می توانیم ببینیم بلکه همچنین در سطح کوانتومب، در الگوی پلانک وجود دارد. در این سطح، پلاسما از واحدهای کوچک پلانک تشکیل می‌شود و میتوان آن را به شکل قطعه ی معلومات یا ذرات سرگردان تصور کرد و این پلاسما یعنی این گاز سیال، شکل می‌گیرد و بر مایع شدن غلبه دارد. این را فضا می نامیم.
نسیم هرمیان پژوهشگر ایتالیایی ایرانی فیزیک کوانتوم و هوشیاری
https://m.facebook.com/story.php?story_fbid=634728148670963&id=100064013498406&mibextid=Nif5oz
توضیح:
پلاسما: شکلی از ماده، لطیف‌تر و رقیق تر از گاز که تا حد ذرات کروی پلانک پیش میرود.
جهان مادی چگال، می تواند در شکل های مختلف رقیق تری جلوه گری کند.
آنچه علم میتواند بررسی کند فقط جامد، مایع یا گاز نیست بلکه ریزترین واحدهای قابل اندازه گیری با طول ۱.۶ ضربدر ده به توان منفی ۳۵ به نام واحدهای پلانک است. ریزترین ذرات قابل اندازه گیری میتواند در قالب اجزای چگال تر گاز و مایع یا جامد، خودنمایی کند. ولی این پایان راه نیست. جامد، سخت ترین موجود جهان نیست و واحدهای کروی پلانک هم ظریف ترین و ریزترین اجزا نیست بلکه در ظرف ذهنی ذهن و قدرت سنجش انسان امروز، ریزترین است. اینها کوچک ترین واحدهای قابل اندازه گیری و ذرات قابل سنجش هستند و در ظرف نگاه ناظر به صورت اطلاعات و داده ها شکل می‌گیرد ولی نهایت اجزای قابل ادراک نیست.
شاید روزی با پیشرفت ابزارهای سنجش و توسعه ی ظرف ادراکی بتوان بخشی کوچکتر را هم تصور کرد. این ابعاد قابل ادراک، جلوه ای از حقیقت است که در ظرف نگاه ناظر، دچار چگالش و استقرار می‌شود.
قطعه های داده ها یا ذرات سرگردان: تصور پلاسما به عنوان قطعه های داده و معلومات، بیانی دقیق از شکل گیری ریزترین اجزای قابل مشاهده با علم، در قالب ظرف و ذهن ناظر است. آنچه از واحدهای پلانک بیان می‌شود، اطلاعات و داده هایی است که در ذهن ناظر شکل می‌گیرد و در حقیقت واحدهای پلانک بیان شده توسط ناظر، قطعه های اطلاعات در ذهن ناظر است و حقیقت خود این ذرات نیست.
حقیقت جهان ما جماد، مایع یا گاز نیست بلکه در علم امروز اصل آن، پلاسمایی تصور میشود که رقیق تر از اینهاست و حتی در ظرفی فراتر از ابعاد کیهان، اصل و ریشه در طول ابعاد ریز پلانک هم درشت می نماید.

بر اساس در هم تنیدگی اجزای ریز کوانتومی اساسا فاصله ها و مرزها در کیهان مادی، توهمی بیش نیست و همه ی اجزا در سایه ی نوسان اصل و ریشه ی آن، پدیدار می شود و نوسان می کند.
لطافت و رقت در برابر سفتی و جامد بودن، تغییر شکل کیهان مادی به سوی حقیقتی است که ماده از آن، شکل گرفته است و این فرایند در علوم نوین رو به پیشرفت است به طوری که در علم جدید، نظریه ی چند جهانی مطرح شده است و این چند جهانی فقط حباب های درشت جدای از هم نیست بلکه برخی حباب ها زاییده و جلوه ی چگال شده ی برخی جهان های لطیف دیگر است. نگاه شود مقاله یhttps://t.me/salmanfatemi/2682 در همین کانال