دکتر سید سلمان فاطمی

پژوهشگران چینی، مغز انسان و موش را به هم متصل کردند!

آیا میتوان بدون سخن گفتن، با هم مرتبط شد و فراتر از این آیا میتوان بدون سخن گفتن با اجزای هستی از جمله حیوانات مرتبط شد؟ در مقاله ای تحت عنوان (شبکه مغزی به جای اینترنت) تا حدی به این موضوع پرداخته شد.

در مقاله فعلی می بینیم پیوند ذهنی حتی بین انسان و حیوان هم ممکن است به طوری که بدون فرمان یا تنبیهی، میتوان با ارتباطات مغزی، حیوانی را به حرکت درآورد. وسعت این مطالعه وقتی روشن میشود که توجه کنیم ارتباطات ذهنی شاید در آینده بتواند جای خیلی از جنبش ها و حرکت های کند مادی را بگیرد و ذهن به پردازش گری مهم در عرصه زندگی ما تبدیل شود. آنچه نیاز است فقط کشف واسطه هایی برای این ارتباط است.

اگر آنطور که برخی میگویند، جایگاه ذهن و هوشیاری در مغز انسان نباشد و مغز انسان جز واسطه ای برای انتقال اطلاعات از محیطی فراتر از مغز مادی ما در نظر گرفته نشود- همانطور که در دو مقاله قبلی در این کانال، در مورد نقش زبان ادراکی و ابرازی در درک حقیقت، به این موضوع پرداختیم- وقتی بدانیم مخزن اطلاعات و ادراکات، مغز انسان نیست و مغز جز واسطه دریافت اطلاعات نیست، پس از ارتباط مغزی- که در این مقاله و مقاله (شبکه مغزی به جای اینترنت) بیان میشود و ما را از بسیاری واسطه ها بی نیاز میکند- حتی میتوان به ارتباطی سریعتر و خاص تر از ارتباط مغزی هم اندیشید و آن ارتباط های سریع فراتر از مغز و با واسطه پردازش کننده مغز است و این پردازش گر، فراتر از مغز قرار میگیرد.

نوروسافاری | پژوهشگران چینی مغز انسان را به وسیله رایانه به مغز یک موش متصل کردند و با این روش قادر به کنترل ذهن این موش یا ساخت سایبورگ موش شدند.

به گزارش نوروسافاری به نقل از فیوچریسم، یک تیم از پژوهشگران چینی در مطالعه اخیرشان موفق به کنترل ذهن یک موش از طریق یک سیستم بیسیم مغز به مغز که انسان را قادر میسازد تا “سایبورگ موش” را از مسیر پیچ و خم حرکت دهد، شدند.

سایبورگ (Cyborg) کوتاه شده سایبرنتیک (Cybernetic) و ارگانیسم (Organism)، یک موجود با هر دو اجزای ارگانیک و مکانیکی است.

پژوهشگران طی این مطالعه توضیح دادند که چگونه یک “رابط مغز به مغز” (BBI) مغز انسان را به کامپیوتر متصل میکند و سپس مغز موش را فعال، تحریک و رمزگشایی میکند.

در گام بعدی پژوهشگران، موشها را با استفاده از الکترود برای تولید حرکات خاصی، آموزش دادند. آنها به صورت بیسیم الکترودها را از طریق یک کوله پشتی کوچک حاوی محرک، به مغز موشها منتقل کردند.

سایبورگ موش

محققان روش خود را به طور کامل در یک مقاله به نام “آماده سازی سایبورگ موش”(rat cyborg preparation) منتشر کردند و توضیح دادند که چگونه الکترودها را در دو قسمت از مغز موش کاشتند.

اولین آزمایش آنها برای سایبورگ موش، یک محیط پر پیچ و خم مانند یک “استریسک” دارای هشت بازو بود.

کنترل کننده انسانی با دستگاه “الکتروانسفالوگرافی” یا “نوار مغزی”(EEG) برای اندازهگیری سیگنالهای مغز نصب شده بود و این دستگاه نیز به طور مستقیم به کامپیوتر متصل شده بود. در گام بعدی، رایانه، سیگنال مغز انسان را رمزگشایی میکرد و آن را از طریق یک مدل برای تحریک مغز موشها و در یک جهت خاص حرکت میداد.

استفاده از دستگاه الکتروانسفالوگرافی، برای اندازهگیری سیگنال مغز انسان به این معنی است که محققان نباید به صورت مستقیم الکترودهایی را به مغز انسان متصل کنند البته که این کار خوبی است، اما سیگنال را ضعیفتر میکند.

“آنگوس مک مورلند”(Angus McMorland) مهندس پزشکی “دانشگاه آوکلند” نیوزیلند- که در این تحقیق مشارکت نداشت- گفت: الکتروانسفالوگرافی فعالیت الکتریکی را در مغز، از طریق جمجمه اندازهگیری میکند. الکتروانسفالوگرافی به پژوهشگران یک سیگنال سریع میدهد، اما چون جمجمه و پوست بسیار هدایت کننده نیستند و کاملاً ضخیم هستند، سیگنال فضایی خوبی از مغز نمیدهد.

این نخستین بار است که از یک رابط مغز به مغز برای تکمیل یک کار ناوبری پیچیده استفاده شده است.

یافتههای این مطالعه در مجله “Nature’s Scientific Reports” منتشر شده است:

https://www.nature.com/articles/s41598-018-36885-0

https://www.facebook.com/224857427699801/posts/982469081938628/