مجموعه های پر سلولی بدن ما مانند قلب و مغز ، تحت کنترل تک سلولی های بدن!!
سلولهای ایمنی، به صورتي غیر منتظره، به قلب کمک میکنند تا ضربان خود را حفظ کند!
آن زمان که سلول تکی، تبدیل به موجودات پرسلولي و پیچیده شد شاید مجموعه پر سلولی، تصور نمی کرد باز در بسیاری از کارهایش نیازمند همان سلول تکی و جداست!
سلولهای ايمنی جاری در جریان خون- امرزه بسیار روي نقش های مهم آن بحث میشود- و بسیاری از بیماری های تخریب کننده موجود پر سلولی به خصوص بیماری های تخریب کننده مغز مانند بیماری مولتيپل اسکلروز، در نتیجه درست کار نکردن همین سلول های ايمني در خون است.
کثرت که همچنان به وحدت(در اینجا سلول های منفرد و جدای از هم) نیازمند است
و اگر همین سلول های منفرد و جدا نباشند بسياري از عملکرد های مجموعه های پیچیده و پر سلول انجام نمی شود.
سلولهای ایمنی معروف به ماکروفاژ وظایف مهمی در بدن ما دارد. در برابر باکتری مقاومت می کنند و در واکنش ترمیم زخمها و دیگر وظایف حياتي، نقش دارندّ
مطالعه ای جدید نشان میدهد که برای نبض و ضربان قلب طبیعی هم مهم هستند و آن را به عنوان هدفی احتمالی برای درمان حالات اختلال در ریتم قلب- که در آن قلب به صورت نامنظم عمل میکند- قرار می دهد. دانشمند فیزیولوژی الکترومغناطيس قلب دوگلاس زيپس از دانشکده پزشکی در دانشگاه اندیانا در اندياناپوليس می گوید: اين مطالعه ای بسیار دقیق از همه جهات است و اضافه می کند: این سلولها نقش مهمی را به صورتي واضح در قلب، بازی می کنند.
وقتی تنظیم کننده قلب يعني گره سينواتريال(سینوسی دهليزي)( گره ای در گوشه دهلیز راست قلب که به صورت خودکار مسئولیت انقباض قلب را با تولید پتانسیل فعالیت خودبخودي، بر عهده دارد و این، یک ضربان ساز خودبخودی وطبيعي است. هرچند این ضربان ساز به صورت خودکار عمل میکند، ضربان آن، وابسته به اعصابی است که به آن وارد میشود)
این قسمت ضربان ساز، ضربان الکتریکی را مي فرستد و در طول دهليزها- که آن را جمع می کنند- منتشر میشود ولی برای رسیدن به بطن ها- که حفره هایی بزرگ، در قلب هستند- این ارسال به کمک کوچکی نيازمند است زیرا به کمک گره دیگری به نام گره دهلیزی بطنی، نبض را به دو بطن مي برد و به آنها اجازه انقباض می دهد و دانشمندان در گذشته فکر می کردند این سلولهای خورنده یعنی ماکروفاژها نقشی در این فرآیند ندارند. ولی ماکروفاژها به صورت گسترده اي در قلب، پراکنده هستند و دانشمند زیست شناس سلولی به نام ماتیوس نهرندورف از دانشکده پزشکی دانشگاه هاروارد، در بوستون و همکاران او خواستند مشخص کنند که آن سلول ها در اينجا چه می کنند. وقتی گروهی از آنها شروع به جستجوی موش هایی کردند که فاقد ماکروفاژ بودند، مشاهده کردند که فرکانس الکتریکی قلب حیوانات، غیر طبیعی است.
نهرندورف میگوید موشها گره بین دهلیز و بطن داشتند ولی این گره دهلیزی بطنی پیام را به دو بطن نمی فرستاد !!
و محققان فهمیدند که ماکروفاژها، در گره دهلیزی بطنی موشها و انسان فراوان هستند و اين گره، همچنین تعداد زیادی از سلول های عضلانی قلبی را دارد که می توانند پیام را منتقل کنند و منجر به انقباض ناگهانی شوند.
پس وقتي محققان، ماکروفاژها و سلول های عضلانی قلب را با هم در طبقات بطنها کاشتند دیدند که هر دوی سلول ها از نظر فیزیولوژیک و از نظر الکتریکی به هم متصل مي شوند و ماکروفاژها توانستند در این اتصال، عمل عضلات قلبی را تسهیل کنند. گزارشات یافت شده، در سایت سلول منتشر شده است.
ولی آیا ماکروفاژها همان تاثیر را بر قلب تپنده دارند؟
براي کشف این مورد، دانشمندان قلب های جدا شده از موش هایی با دستکاري ژنتیکی را مطالعه کردند و این موش ها ماکروفاژهايي داشتند که به نور جواب میداد. نور، بار الکتریکی سلول ها را بیشتر مثبت می کرد و این، به نوبه خود ارسال پیام ها را از طرف سلول ها به عضله مجاور تسهیل میکرد. و پس از تحریک قلب حیوانات برای نبض زدن بیشتر با واسطه محرک الکتریکی گره، کابلی از الیاف نوری را برای روشن کردن عضو، استفاده می کردند و این باعث تحریک ماکروفاژها میشد.
و چون قلب در این آزمایشات، با سرعت بالا میزند گاهی وقتی گره دهلیزی بطنی نتواند پیام انقباض را به بطنها بفرستد، ضربانی را از دست می دهد، و دانشمندان فهمیدند این تازيانه هاي گم شده در قلب هایی که با واسطه نور ماکروفاژهاي آن تحریک شده اند، با فرکانس کمتر رخ ميدهد.
نهرندروف می گوید: وقتی تاباندن نور انجام شد، گره دهلیزی بطنی به صورتی بهتر عمل میکرد . و محققان فهمیدند که گره دهلیزی بطنی در دو گروه مختلف موش ها که از نظر وراثتي دستکاری شده بودند، فاقد پروتئینی بود که ماکروفاژها را به سلول های عضله قلب می رساند یا حاوی پروتئینی هستند که اقدام به کشتن ماکروفاژها می کند.
@salmanfatemi
نهرندوف میگوید: تاثیر واضح، آن است که ماکروفاژها سبب می شوند ارتباط، فعالتر گردد.
دانشمند زیست شناس مولکولي و سلولی ونسنت کریستوفیلز از دانشگاه آمستردام در هلند می گوید: این مطالعه ماکروفاژها را بر یک نقشه یا ساختار قرار میدهد ولی او خبر داد که برخی مطالعات گذشته، به مداخله سلول های عضلانی غیر قلبی مانند سلول های فيبروبلاست در عمل گره های سینوسی بطنی اشاره کرده است. از این رو، ما نیازمند مقداری مشارکت ماکروفاژها با دیگر سلول ها هستیم.
نهرندروف می گوید: مشخص نیست چرا گره دهلیزی بطنی نیازمند کمک ماکروفاژها است زیرا خود سلول های عضله قلب جریان الکتريکي را به صورتي کاملا خوب و دقیق می فرستند! و سبب هر چه باشد، نتایج سبب ميشود ما بپرسیم آیا ماکروفاژها در شرایطی که ضربان قلب در آن غیر طبیعی است نقش دارد یا نه؟!
و اگر این نقش را دارد محققان میتوانند ضربان قلب را مثلا از طریق تغییر در ماکروفاژها با داروهایی- که رفتار آن را تغییر بدهد- تنظیم کنند. و برخی از اين داروها در مورد تجربه های بالینی انتخاب میشود.
@salmanfatemi
آدرس مطب : اصفهان ، خیابان آمادگاه ، روبروی داروخانه سپاهان ، مجتمع اطبا ، طبقه اول
تلفن : 32223328 - 031
