زبان ادراکی و زبان ابرازی، و راه پیچیده رسیدن به حقیقت
در قسمت های قبل بیان شد دو زبان دریافتی یا ادراکی و زبان ابرازی، دو بال در راه شناخت و انتقال آن هستند. شاید زبان مرسوم برای ما صداهایی است که از دهان خارج میشود و میلیون ها لهجه و زبان را در بر میگیرد ولی ادراک، همیشه با این لهجه ها و زبان ها نیست و گاهی ابراز هم با کمک دهان و حنجره نیست و در این مورد میتوان به زبان های گفتاری خاص برای افراد معلول در سخن گفتن، اشاره کرد.
یا نمونه دیگر زبان های پیچیده ای است که به وسیله تجهیزات کامپیوتری برای ارتباط بین انسان و حیوان و آیا بین انسان ها قرار داده شده است.
و مهمتر از زبان ظاهری و درک سخن گوینده، فهم معنی ای است که در پس گفتار گوینده وجود دارد. هدف از ایجاد زبان در انسان و حیوان برقرار کردن و پیوند عواطف است؛ درک مقصودها و نیت هاست؛ درک احساسات درونی دیگران است و ... و اگر این هدف تحقق نیاید، گفتارهای ظاهری و لهجه های آشکار و پراکنده عالم مادی ما، دردی را دوا نمیکند. (هدف اصلی از زبان، درک عواطف به وسیله هوش عاطفی و ارتقای این هوش است)
تاکید میشود زبان معانی، فطری و نفسانی است و این امر، تاکید میکند جهان هایی- که مثلا رویا از آن می آید- رقیق تر از این جهان است و کسی که رویا را میبیند معانی ای را می شناسد که گاهی الفاظ نمیتواند آن را تعبیر کند و نیز تاکید میکند گاهی کسی یک دقیقه رویا میبیند و ساعت ها در مورد آن سخن میگوید.(به سلسله مباحث رویا و جهان های موازی در همین کانال مراجعه شود)
در آن جهان ها- آن طور که در جهان ما بعد زمان هست- چنین بعدی وجود ندارد واقعا امری شگفت انگیز و زیباست وقتی روح انسان در جهان هایی- که مقید به بعد زمان و ابعاد مکانی نیست- شنا و حرکت میکند و این کاملا با هدفی- که انسان به خاطر آن آفریده شده است یعنی معرفت- همراهی دارد.(به سلسله مباحث بازگشت عیسی ع از دکتر علأ سالم مراجعه شود)
خدای تعالی فرمود: جن و انس را جز برای آنکه مرا بندگی کنند نیافریدم
و عبادت همان معرفت است همانطور که معادل قرآن یعنی محمد و ال محمد علیهم السلام بیان کرده اند و از این رو میبینیم همین مطلب را، سید احمد الحسن در کتاب جواب منیر از طریق امواج میگوید و انبیا و مرسلین مبعوث نشدند مگر برای آنکه مردم را به سوی ملکوت هدایت کنند
و نیز زبانی فراتر از زبان معانی هست و آن، زبان حقایق است و این هم در جهانی لطیف تر از جهان نفس ها است.
این الفاظ(الفاظ لغوي) جز اشاره هایی به معانی موجود در جهان های دیگر نیست و برای نمونه قرآن موجود در پیشاپیش ما عبارت است از الفاظی که به معانی در جهان های دیگر از جمله عالم ملکوت اشاره میکند و همانطور که احمد الحسن در کتاب های متعدد بیان کرده است این حروف هم، معانی ای دارد.
و بسیاری از این معانی ثابت هستند اما الفاظی- که آن را تعبیر میکند- متغیر و غیر ثابت هستند و دلیل آن، تعدد زبان ها و الفاظ از نسلی تا نسل دیگر و از منطقه ای تا منطقه دیگر است ولی همه اینها غرضی واحد را می رساند و آن معانی ای است که از اصل، گرفته شده است.
https://m.facebook.com/story.php?story_fbid=2303879662996886&id=100001246245992
