هر درجه از آگاهی، زاویه ای است که ما هستی را از آن می بینیم.
بیشتر مردم، اهمیت چیزی را با ظاهر فیزیکی و قابل لمس آن تعیین می کنند؛ این جهانی است که ما برای تجربه ی ماده به آن فرود آمده ایم، از نظر بیشتر مردم، در اینجا همه چیز بر اساس اصل جدایی استوار است؛ در این دنیا جسم از روح و عقل از قلب و ظاهر از ذات، جدا می شود.
این دیدگاه، بازتابی از آگاهی پایین زمینی است ولی امکان نداشته است بشریت در این نگاه محدود، اسیر بماند. آگاهی بشر، افزایش قابل توجهی پیدا کرده است که با اکتشافات جدید علمی در چندین زمینه، بیان شده است.
مهمترین این حوزه ها، حوزه ی فیزیک است.
فیزیک یکپارچه و فیزیک آگاهی، آمده است تا توجه بشریت را به مفاهیم و دیدگاه های جدید در مورد جهان و هستی جلب کنند.
تعریف جدید اتم باعث شوک در جامعه علمی دانشگاهی شد.
اتم از یک هسته احاطه شده توسط الکترون ها تشکیل شده است؛ ولی اکنون مشخص شده که 99.999٪ آن از فضای خالی تشکیل می شود؛ بدن انسان از ماده ی جامد تشکیل شده است ولی 99.999 درصد آن متشکل از خلا و پوچی شد (اگر در نظر بگیریم که این بدن از 50 هزار میلیارد سلول تشکیل شده است و هر سلول از میلیاردها اتم تشکیل شده است و هر اتم از 99.999 درصد پوچی تشکیل شده است!).
یکی از اکتشافات متوالی فیزیک جدید نشان داد ماده تنها یک تعبیر از بیان این خلا و پوچی است.
آن پوچی و خلا می تواند وجود خود را به صورت ماده بیان کند.
مساله مربوط به فراهم بودن حالت دیگری برای جوهری یکسان است.
نمونه ی آن، برف است که چیزی جز بیان بخار آب نیست. ترکیب شیمیایی آب در سه حالت (گاز، مایع و جامد) H2O است. به همین ترتیب ماده هم اساساً در تمام حالات خود، خلاء است.
این واقعیت، زمانی معنای عمیق تری پیدا می کند که یافته های دیگر فیزیکدان های اخیر را در نظر بگیریم. آنها اطلاعاتی یافته اند که خلاء، خلاء نیست، بلکه انرژی نامحدود است و به طور دقیق تر، اطلاعات است و جرم اطلاعات موجود در اتم برابر با جرم اطلاعات موجود در کل جهان است.
از دیدگاه مادی، چنین تحلیلی نمی تواند درست باشد. چگونه ممکن است کوچک با بزرگ برابر شود و خلا با وجود، یکسان باشد؟!
برای ما، کوچک بخشی از بزرگ است. اما وقتی از قوانین طبیعت استفاده کنیم و از اکتشافات تکنولوژیک مدرن بهره ببریم، تصویر روشن می شود.
ما متوجه می شویم که موضوع به یک زاویه ی دید یا به طور خاص به سطح آگاهی مربوط می شود. ما روزانه با این حقیقت سر و کار داریم، بدون آنکه با عمق آن، تعامل کنیم.
می دانیم که یک دانه، درخت می شود. اما ما متوجه نشدیم که اطلاعات موجود در دانه با اطلاعات موجود در درخت یکسان است.
می دانیم که اطلاعات موجود در یک قطره خون با اطلاعات موجود در کل بدن یکسان است؛ می دانیم که شمال و جنوب در هر قسمت آهنربا وجود دارد، مهم نیست که اندازه قطعه ای که برش می دهیم چقدر کوچک باشد.
بنابراین زاویه ی دید جدید، ما را به نیمی از پاسخ می رساند. اگر درست گفته باشم: قسمت فیزیکی کوچک همان اطلاعات را با قسمت فیزیکی بزرگ حمل می کند. این همان چیزی است که جلال الدین رومی به ما یادآوری کرد و گفت: تو قطره ای در اقیانوس نیستی، بلکه اقیانوسی در قطره ای.
و آنچه را که علی بن ابی طالب قرن ها پیش به آن اشاره کرد و گفت: «آیا گمان می کنی جسمی کوچکی... در حالی که در درون تو عالمی بزرگتر وجود دارد؟»
نجیب قلال، پژوهشگر هوشیاری
https://m.facebook.com/story.php?story_fbid=pfbid02sJ4LEvEgZF1qNpQtPEH7U3FSon3vXb3QqS3gAtmnGSnchjWrkxvDYynoCFgSAh3Sl&id=1694032511&mibextid=Nif5oz
آدرس مطب : اصفهان ، خیابان آمادگاه ، روبروی داروخانه سپاهان ، مجتمع اطبا ، طبقه اول
تلفن : 32223328 - 031