دکتر سید سلمان فاطمی

رویا بخشی حقیقی از زندگی انسان
انکار رویا به عنوان بخشی بزرگ از زندگی ما کاری دور از علم و منطق است. ما حدود یک سوم عمر خود را در خواب می گذرانیم و در این مدت، می بینیم و می شنویم و احساس می کنیم به طوری که اگر خواب ما تکه تکه باشد، متوجه می شویم که بخش بزرگی از خواب هشت ساعته، در دیدن رویا میگذرد.
(کافی است امتحان کنید: اگر هشت ساعت پشت سر هم خوابیده باشید در زمان بیدار شدن، بعید است خواب طولانی ای را به یاد بیاورید ولی اگر هر دو ساعت، زنگ بگذارید و بیدار شوید در هر دو ساعت که بیدار میشوید، حجم انبوهی از تصاویر و صورت ها به صورت رویاهای رمزدار و مبهم جلوی چشمان شماست.)
دانشمند، کسی است که همه یافته های موجود در زندگی را بکاود و به دنبال یافتن پرسش های آن باشد و آن کسی نیست که صورت مساله ها را پاره کند.
دانشمند حقیقی، در پس یافتن علت ریزترین اجزای زندگی است؛ چه برسد به رویاها که حدود یک چهارم یا بیشتر از عمر ما را تشکیل میدهد، در حالی که شبه دانشمند، به یافته های خرد بسنده می کند و از بسیاری حقایق میگذرد.
نگاه ما علاوه بر نگاه با چشم، در زمان خواب و در زمانی که چشمان ما بسته است ادامه دارد. این نگاه چگونه توجیه میشود؟ آیا مغز ماست که آن را پردازش میکند یا این نگاه از منبعی فراتر از مغز سرچشمه می گیرد؟
همراه باشید با
بخشی از پایان نامه اخد دکترای دکتر احمد حطاب در دانشکده پژوهش های برتر دینی و لغوی در نجف اشرف زیر نظر امام احمد الحسن ع:
نقش منظومه عقلی در رویاها
جنبه مهم تر در رویاها، از پیدایش و تشکیل آن، شروع میشود و آن اهمیت، از ضرورت وجود مقدمات عقلی مانند ادراک و تفکر و آگاهی در ترکیب رویاها و ارائه آن به شکل نهایی ای- که آن را هر شب می بینیم- منشا می گیرد. زیرا در هیچ حالت نمیتوان تصور کرد رویاها اینگونه و بدون هیچ سبب معقول، شروع می شود؛ به خصوص ثابت شده است رویاها نشانه ها و دلایلی دارد که در نهایت تدبیر و تصویر است؛
به خصوص آن چیزی که با استفاده هوشمندانه و آگاه از رمزی بودن روشن میشود امکان ندارد رمزی بودن محصولی از نظامی کور باشد و آنطور نیست که برخی از کسانی می خواهد که دوست ندارند تصور کنند جنبه ای غیبی و قانونمند وجود دارد که گروهی از رویاها را ایجاد میکند و تدبیر کننده آن به صورت مستقل از دخالت انسان است.
و اگر برخی از اینها کوشش می کنند آن را اینطور توجیه کنند که عقل انسانی جهتی پنهان و غایب است که میتواند این رمزها و افکار خلاقانه ابداع گرانه ای را تولید کند که آن را نمی توانند انکار کنند ولی فرض آنها کاملا ناتوان از تفسیر رویاهای مربوط به پیشگویی ها است.
پس اگر کوتاه بیاییم و بگوییم آن معارف حاصل شده از رویاها زیر انباشتی از معلومات بزرگ و فشارهای زندگی، پنهان و ذخیره است سپس شرایطی معین، اجازه خروج این اطلاعات را در لحظات صفای انسان و تنهایی او داده است با این حال توجیه ظهور معلومات آینده نگر و تحصیل آن، برای فرد بیننده رویا یا همه کسانی- که او را در بر می گیرند- به این روش، محال و غیر ممکن است.
پس ابتدا و شروع، از جهت تولید کننده رویاها و رمزهای آن، خواهد بود و تاکید میشود، این، جهتی عاقل و درک کننده است پس آیا می توانیم اصطلاح عقل را در این مقام، به کار ببریم و جایگاه مغز از عقل کجاست و آیا هر دو یک چیز هستند و عقل باطنی یا ناخودآگاه یا بدون ادراک یا مخفی با همه اختلاف نامگذاری هایی- که دانشمندان روانشناس و فیلسوفان بر آن میگذارند- چیست؟
آیا اینها یک چیز است یا مفاهیمی جدای از هم هستند؛ آنطور که برخی دانشمندان تصور می کنند؟
و ارتباط این مفاهیم عقلی با نفس وروح چیست؟
و آیا اینها یک چیز است یا جهت های مختلفی هستند که ارتباطی در هم دارند؟ و اگر اینگونه هست آنکه در مورد دیگری حکم می کند، کدام است؟
طبیعتا ما در اینجا در مورد قضیه ای پیچیده و بسیار بغرنج سخن مي گوییم و دلیل پیچیدگی آن، اینکه ناشناخته است و پژوهش های علمی ای نیست که آن را روشن کند و موارد ناشناخته ای را کشف کند که به آن احاطه دارد.
به همین ترتیب بیشتر کسانی که در این مفاهیم عقلی وارد شدند بر فرضیه ها و طرح هایی فلسفی اعتماد کردند که بر اساس حقایق مبتنی بر پژوش های تجربی نیست. ازاین رو می بینیم بیشتر آنچه بر نتایج آن فرضیه ها قرار می گیرد مبهم و غیر واضح و غیر محکم است. ....
سایت دانشکده
www.ihelrs.org